Uitzicht naar morgen30 december 1999

Vingerafdruk verschaft toegang en brengt stoel in positie

Autosleutels zijn nooit meer zoek

Door A. Witvliet
Vanaf morgen zal ik dan eindelijk de beschikking krijgen over mijn nieuwe wagen. Vroeger zou ik geschreven hebben dat ik de sleuteltjes in ontvangst heb mogen nemen, maar die scherpe en onhandige dingen zijn uit mijn broekzak verbannen. Mijn nieuwe aanwinst is voorzien van deuren zonder sloten. Naar m'n autosleutels hoef ik dus nooit meer te zoeken.

Heel slim is de toepassing van een toegangssysteem dat pas na registratie van mijn vingerafdruk de deuren ontgrendelt. De computer maakt het mogelijk om verscheidene vingerafdrukken vast te leggen, zodat ook echtgenotes, kinderen en collega's van de auto gebruik kunnen maken. Aardig is verder ook dat het systeem de gebruiker van de auto niet alleen herkent en vervolgens toelaat, maar tevens de bestuurdersstoel en de spiegels volledig automatisch in de gekozen en in het geheugen van de computer vastgelegde positie brengt.

Ik heb lang getwijfeld of ik opnieuw een BMW zou nemen. Toen BMW nog als zelfstandige autofabrikant het hoofd boven water probeerde te houden, rolden er dynamische en inspirerende machines van de band. Tegenwoordig speelt BMW enkel nog als merknaam een rol van betekenis. Sinds BMW pakweg twintig jaar geleden werd overgenomen door Volkswagen, is het verval van het prestigieuze merk snel ingetreden. Op de vormgeving van de carrosserie en de details in het uitrustingsniveau na verschilt de wagen niet noemenswaardig meer van de nieuwste Skoda.

Stroomversnelling
In mijn dagen als autojournalist stond Skoda nog bekend als de aangewezen leverancier voor de eenvoudige man. De concentratie in de automobielindustrie is echter kort na de eeuwwisseling in een stroomversnelling gekomen. Enkel de vier grote spelers van destijds gelden nu als zelfstandig autofabrikant en kunnen elk bogen op een indrukwekkend portfolio van merknamen.

Ik vind mijn nieuwe BMW een stijlvolle auto, waarmee ik fatsoenlijk voor de dag kan komen. De wagen heeft verder een extreem lage CW-waarde. Dankzij moderne productietechnieken heeft de fabrikant de carrosserie uit één geheel kunnen persen, waardoor de stijfheid vrijwel maximaal is. Enkel bewegende delen als portieren en motorkappen worden door middel van dunne naden gemarkeerd. Zowel voorin als achterin bevindt zich een krachtbron. Voorin huist een achtcilinder dieselmotor.

Ondanks zijn indrukwekkende prestatiepotentieel valt de brandstofconsumptie op papier niet tegen. BMW maakt melding van een gemiddeld verbruik van 1 op 42,3, maar met mijn rijstijl denk ik met gemiddeld praktijkresultaat van 1 op 37 dik tevreden te kunnen zijn. Voor stadsverkeer is de auto uitgerust met een elektromotor. De wagen haalt met deze krachtbron een topsnelheid van 160 km/h maar onttrekt dan ook een overdosis stroom aan de vier accu's. Wanneer er geen gekke dingen gebeuren, geeft de elektromotor de auto een actieradius van pakweg 4000 kilometer, waarna de auto dan 6 uurtjes aan het stopcontact gekoppeld dient te worden.

Shexaco
Van de week las ik trouwens in de krant dat Shexaco binnen een jaar de laatste benzinepompen gaat vervangen voor dieselpompen. Bezitters van klassiekers die nog loodvrije benzine verbruiken, kunnen voortaan enkel nog terecht bij de twintig grootste benzinestations van het land. Verder heeft Shexaco aangegeven te willen stoppen als partner in het Airmiles-programma. Auto's verbruiken dermate weinig brandstof dat de consument niet langer bereid is om zich door een spaarsysteem aan een leverancier te binden.

Vroeger kocht iedereen zijn auto via een zogenaamd dealerbedrijf. Dat was veelal een klein familiebedrijf waar weinig werd verdiend. Later besloten fabrikanten dat enkel grote en kapitaalkrachtige partners dealer mochten zijn. De voorschriften met betrekking tot bouwstijlen en het minimumaantal vestigingen per onderneming werden flink aangescherpt, waardoor er weliswaar schitterde panden uit de grond gestampt werden, maar tegelijkertijd McDonald's-achtige toestanden de kop opstaken. De Japanse en Koreaanse merken die toen nog zelfstandig waren, kozen in de loop der jaren echter massaal voor overeenkomsten met in distributie gespecialiseerde ondernemingen als Albert Heijn en de Hema.

Drie maanden later is het moment van aflevering bijna aangebroken. Morgen wordt mijn auto afgeleverd door de dealer in Rotterdam, die bij mij de afleveringskosten in rekening brengt. De aanschafprijs van de auto is door de dealer in Stockholm gefactureerd. Mijn huidige auto heb ik via een virtuele showroom voor occasions aan een inwoner uit Stadskanaal verkocht.

Betuwelijn
De verkeersdrukte was een kwarteeuw geleden al een probleem van formaat, maar tegenwoordig is het nog steeds gekkenwerk. Vooral het vrachtverkeer neemt hand over hand toe. Het vervoer per spoor is immers nog altijd geen goed alternatief en de destijds met veel tamtam aangelegde Betuwelijn is na vijftien jaar nog altijd niet terugverdiend.

Ten aanzien van de verkeersveiligheid zijn er aanzienlijke stappen voorwaarts geboekt. Die irritante kop-staartbotsinkjes in de spits zijn inmiddels allang verleden tijd. Sinds een jaar of vijf zijn alle wagens verplicht uitgerust met een systeem dat de afstand tot de auto die voor je rijdt automatisch op 40 meter houdt. Sindsdien is het aantal gevallen van blikschade en letselschade sterk teruggedrongen. Jammergenoeg hebben de verzekeringsmaatschappijen nagelaten een en ander in de tarieven te verdisconteren.