Uitzicht naar morgen30 december 1999

Reck maakt repetities op de computer; z'n oma gebruikte nog papier

De hele dag Jeruzalem in de klas

Door D. Gillissen
Met een geeuw zwaait Reck (10) zijn benen over de rand van zijn bed. Nonchalant geeft hij een duwtje tegen een plat display dat op zijn bureau ligt. Meteen stopt het irritante gepiep dat hem uit zijn slaap heeft gehaald. Snel kleedt Reck zich aan. Een nieuwe schooldag begint. Na een blik in de spiegel, rent hij met het display onder zijn arm naar beneden, waar de tafel al voor hem gedekt staat.

Tijdens het verorberen van een boterham activeert Reck het display door met zijn rechterduim op een elektronisch oog in de linkerbovenhoek te drukken. Meteen krijgt hij de krant voor zich. „Hmm, van gisteren”, bromt hij. Met zijn vinger drukt hij op het icoontje ”verversen”; binnen enkele ogenblikken heeft hij de krant van 30 november 2025 tot zijn beschikking. Na de voorpagina en het weer bekeken te hebben, opent hij zijn mailbox. „Ah, een reactie van Marcus op de presentatie die we morgen hebben. Goed idee. We slaan de presentatie op het netwerk op zodat iedereen via zijn eigen display mee kan lezen en interactief kan reageren op de dingen die we gaan zeggen. Laten we dat maar doen.”

Hypermodern
Het display piept weer. Recks mobiele agenda waarschuwt hem. Het is tijd om naar school te gaan. Vliegensvlug vult hij nog even zijn dagprogramma in: vanavond bijwerken presentatie. Vergeten kan hij het niet, want z'n display geeft zelf aan dat het tijd is om eraan te werken.

Reck is trots op zijn school. Boven de ingang hangt een groot bord: Christelijke Basisschool Nimmerdor. Heerlijk dat alles gloednieuw en hypermodern is. In het midden van de school is een multifunctionele ruimte waar alle leerlingen samenkomen. Tegen de stenen muur staan verschillende systeemwanden. Reck helpt conciërge Brandemann, die bezig is met het verschuiven ervan. De wanden glijden soepel langs rails aan het plafond. Samen bouwen ze een aantal afgeschermde ruimtes. De vorm en de grootte van de lokalen wordt een paar keer per dag aangepast. Elke les heeft tenslotte zijn eigen indeling nodig.

Beamer
Reck is net over naar groep 7. Zijn educatief begeleider is nu meester Van Velsen. „Hoe gaat het?”, vraagt hij aan Reck. „Ben je al klaar met de presentatie?” „Geen probleem”, antwoordt Reck. „Marcus heeft gisteravond nog wat veranderingen doorgegeven en vanavond werk ik het bij. Wij willen de presentie niet alleen voor in de klas laten zien, maar ook op de displays van iedereen. Jelle kan het dan thuis volgen, want ik denk niet dat hij morgen op school is.”

Even later is iedereen binnen. De stoelen staan al in rijen, zodat meester Van Velsen meteen kan beginnen met het vertellen van het bijbelverhaal. Achter hem staat een beamer, een groot scherm, met daarop een kaart van het land Israël. Van Velsen drukt met zijn vinger op het woord Jeruzalem. Het beeld verspringt en laat een kaart van de hoofdstad van Israël zien. Met een pen schrijft Van Velsen het woord tempel op het scherm. Even later wijst hij de Olijfberg aan. Op de beamer verschijnt het beeld van Jeruzalem, dat door een camera 24 uur per dag wordt uitgezonden.

Na het bijbelverhaal moet iedereen verdergaan met het werk dat hij gisteren niet heeft afgekregen. Reck loopt naar een hoek van de grote ruimte. Daar staat een kast met meer dan driehonderd displays. Reck pakt er een, tikt zijn wachtwoord in en meteen verschijnt rekenblad 25 voor zijn neus. De cursor staat nog op de plek waar hij gisteren is gestopt.

Alle beeldschermen zijn aangesloten op het schoolnetwerk, maar Reck kan ook op het grote World Wide Web, waarop miljoenen computers zijn aangesloten. Het display knippert. Een oproepje van educatief begeleider Magrethe van groep 2. Of Reck even een paar kinderen wil helpen met het opzoeken van plaatjes van wilde dieren op het web. Snel gaat Reck naar het groepje toe. Ze zitten in de hoek van de grote zaal om een beeldscherm geschaard. Het is afgesproken dat leerlingen uit de hogere groepen de kleinere kinderen helpen met het gebruiken van het grote netwerk.

Vaardigheden
Elk jaar zijn er examens voor het omgaan met internet. Als een kind aantoont dat het bepaalde vaardigheden heeft ontwikkeld, krijgt het toegang tot een uitgebreidere versie van het wereldwijde netwerk. Reck helpt de kinderen en gaat daarna weer verder met zijn rekenblad.

Even later roept meester Van Velsen de groep bij elkaar. Het is tijd voor een repetitie over virusmutatie en -immuniteit. Reck gaat achter een computer zitten en denkt aan het verhaal dat z'n oma de afgelopen weekwisseling vertelde. Ze maakte repetities op een stuk papier! Dat kostte wel vreselijk veel tijd. Nu gaat alles automatisch, ook de verwerking. Meteen na het maken krijgt Reck zijn cijfer op het scherm te zien. Een 7. Redelijk.

De bel zoemt. Vanmiddag moeten de leerlingen thuis werken. „Jullie loggen om één uur in op het schoolnetwerk, zodat ik opdrachten kan doorsturen”, instrueert meester Van Velsen. „En Marcus en Reck veel succes met het voorbereiden van de presentatie. Morgen om halfnegen verwacht ik jullie weer hier.”

Met dank aan ir. P. J. Pronk, onderwijsadviseur en -technoloog.