Waarden en normen4 oktober 1999

„Geen straf van een uurtje”

Wiebe is het absoluut niet eens met de reprimande die hij zojuist van zijn leraar heeft gehad. Hij geeft een grote mond terug. Het is stil in de klas. Dan slingert Wiebe een stevige belediging naar het hoofd van zijn docent. Wat doet u?

VAN ESCH
„Ik stuur de leerling de klas uit. Ik spreek hem niet in de groep op zijn gedrag aan, maar neem de leerling mee naar een aparte kamer”, reageert docent A. P. van Esch van het Gereformeerde Gomarus College in Drachten. „Ik moet er gelijk bij zeggen dat deze situatie slechts zelden voorkomt op onze school”, stelt de economiedocent, die inmiddels 24 jaar voor de klas staat.

„Ik zal de jongen opnieuw wijzen op de leefregels die hier op school gelden. We belijden dat we God lief moeten hebben boven alles en onze naaste als onszelf. Dat moet zich ook in je gedrag uiten. Niet dat ik met bijbelteksten ga strooien, dat is ook niet goed.”

„De leerling krijgt ook geen straf waar hij met een uurtje vanaf is. Nee, ik probeer de leerling in het gesprek zich de hier geldende normen en waarden eigen te laten maken. De jongen of het meisje moet in het vervolg de belediging niet om míj of om de stráf laten. De normen moeten juist een onderdeel van de levensstijl van de leerling worden.”

„Is er sprake van een ernstige overtreding dan kan de directie erbij betrokken worden en spreken we de groep als geheel ook nog aan. Dat kan veel indruk maken”, aldus Van Esch van het Gomarus College.

Foto Martin van 't Hof