Jeruzalem

Stelling: Jeruzalem moet eeuwig de ondeelbare hoofdstad van Israël zijn.

Ds. J. de Vreugd, Amersfoort:
„Mee eens. Wat maakt van Jeruzalem een unieke stad in deze wereld? God heeft deze stad uitgekozen als het centrum van Zijn handelen in deze wereld. In Jeruzalem raakt de hemel de aarde. Daar geeft God het licht van Zijn openbaring. Van geen enkele andere plek in deze wereld kan dat zó gezegd worden. In Jeruzalem verrijst de tempel, waar de priesters de dienst der verzoening uitrichten. In Jeruzalem treden de profeten des Heeren op. In Jeruzalem bevindt zich de troon van David, waaraan zich de belofte van de komende Messias verbindt.

Is het een wonder dat Jeruzalem leefde en leeft in het hart van het Joodse volk? Talloos zijn de psalmen, liederen en gebeden die aan het verlangen naar Sion uitdrukking geven. Eeuwenlang was Jeruzalem zo niet de politieke, dan toch de geestelijke hoofdstad van Israël. Nooit is Jeruzalem hoofdstad geweest van een ander volk of een andere staat, behalve dan in de korte (en donkere) periode van de kruisvaarders.

En zie, nu beleven we de bijzondere tijden van terugkeer en herstel. God blijkt trouw te zijn aan Zijn eens gegeven Woord; Hij geeft het land en de stad weer aan Zijn volk. De Heere is bezig Zijn 'masterplan' te volbrengen. Jeruzalem speelt daarin opnieuw een cruciale rol. De stad wacht op de komst van de Messias. Dan ook straalt de vrede van Jeruzalem uit over de volkeren. Sinds 1967 is Jeruzalem de ene ongedeelde hoofdstad van Israël. Naar mijn mening moet dat zo blijven. Alleen onder Israëlisch gezag is de vrijheid van godsdienst voor de drie monotheïstische religies gegarandeerd en houden de Joden de volledige vrijheid de Klaagmuur te bezoeken. Dat moslims die vrijheid niet zullen geven, heeft de geschiedenis al aangetoond. Zo was het onder Jordaans bewind de Joden verboden bij de muur te komen.”

Prof. drs. H. M. Ohmann, Heerenveen:
„Niet mee eens. Zowel de Israëli's als de Palestijnen kunnen historische rechten op deze plaats laten gelden. Kalief Abd el-Malik heeft, zestig jaar na Mohammeds dood, de twee bekende moskeeën van Jeruzalem gebouwd op de plaats waar eens de tempel stond.

Maar historische rechten zijn iets anders dan op de Bijbel gegronde rechten! Van Abram tot David was Jeruzalem geen Israëlitische maar een Kanaänitische stad. Dus een heidense stad? Dat ligt eraan hoe groot de uitstraling van Melchizédek, priester van de Allerhoogste God, in zijn tijd en in die van het nageslacht geweest is. De oudste luister om en op de stad is geen Joodse luister. Hun voorvader Abram heeft voor deze dienaar Gods geknield.

Aan de visie op Jeruzalem ligt bij menigeen een ernstig misverstand ten grondslag: een niet goed lezen van Genesis 12:1 en verder. Wat wil God daar? Een nieuw volk erbij? Nee, de roeping en de geweldige beloften gaan de grenzen van een gewoon volk te buiten en te boven. Hier zien we een kerk in wording. Een kerk in aanbouw.

En kerk wil zeggen: dat wat van de HEERE is, een vergadering van mensen die God erkennen en in Zijn Zoon Jezus Christus geloven. Dat laatste heeft Abraham gedaan. Zodat Paulus kan schrijven dat díé zijn kinderen zijn, die in zijn voetspoor wandelen. Die beërven het land als het God belieft. En dienen Hem in Zijn tempel en wonen in Jeruzalem zolang het God belieft. Zij kunnen de stad als heilige stad ook opgeven, zoals Christus zelf ook heeft voorzegd. Israëliet zijn toen, zowel als lid van Christus' gemeente zijn nu, houdt in zowel Zijn genade (als men gelooft) als Zijn toorn (bij ongelovigen) te ervaren.

Daarom moeten wij niet zo aan Jeruzalem blijven hangen. God heeft in alle gebeurtenissen, in China, India of Afrika, Zijn hand. We moeten ons niet blindstaren op die ene plaats, maar in het geloof in Christus de weg gaan die de Schrift ons wijst.”