Jongeren zijn op
zoek naar echtheid

De jongeren van GPV en RPF zijn afgelopen zaterdag gefuseerd tot PerspectieF, ChristenUnie-jongeren. „Daarin gaan we bewust een stap verder dan de ChristenUnie, wat mag worden opgevat als een signaal”, geven Annette van Kalkeren en Hans Valkenburg aan.

Hoewel we best begrip kunnen opbrengen voor de gekozen unievorm, zien we in de toekomst liever een fusie totstandkomen tussen RPF en GPV. Want het appèl op de samenleving is veel krachtiger wanneer christenen zich samen sterk maken voor een luid en eenduidig geluid in tijden waarin de grootste gemene deler de norm is en verder ieder voor zich gaat en doet wat-ie lekker vindt, terwijl levensbelangrijke vragen en debatten het liefst gemeden worden.

Hoe bevorderlijk voor het wijgevoel, het schouder aan schouder knokken voor een doel kan zijn, bewijst het feit dat we als jongerenorganisaties in een tijdsbestek van amper negen maanden een fusie tot stand konden brengen die veel meer inhoudt dan het ineenvoegen van twee ledenbestanden. Want de organisatiestructuur van GPJC en RPF-jongeren is helemaal op de schop gegaan en gemoderniseerd, om zo veel mogelijk aan te sluiten bij de jongeren van nu. Om ook beter in staat te zijn naar buiten toe een luid en duidelijk alternatief jongerengeluid te laten horen.

Vorige week, toen we officieel nog PerspectieF-in-oprichting waren, hebben we hiervan al de eerste vruchten kunnen plukken. De enorme media-aandacht voor het door de jongerenorganisaties geschreven artikel over het gedoogbeleid heeft PerspectieF zeker geen windeieren gelegd. We staan op de kaart, en het heeft zeker ook bijgedragen aan de naamsbekendheid van de ChristenUnie.

Voortrekkersrol
Zo hopen we dus als jongeren een voortrekkersrol te spelen in de aanloop naar een fusie bij de ChristenUnie. Het is overigens niet onze bedoeling de discussie daarover meteen maar weer aan te wakkeren, nu er eerst eens een aantal politieke slagen gemaakt moet worden. Daarom roepen we ieder lid van de ChristenUnie op een grote zwerfkei bij te dragen aan de campagne ChristenUnie Continu die aanstaande zaterdag van start gaat. Als jongeren zullen we zeker van de partij zijn.

Maar hoe rooskleurig is de toekomst van PerspectieF eigenlijk? Jongeren zijn toch niet meer geïnteresseerd in politiek, en al helemaal niet in christelijke politiek?

Juist in de afgelopen week hebben de jongerenorganisaties van bijna alle partijen betoogd waarom politiek in de ogen van jongeren oninteressant, onbetrouwbaar en irrelevant is. Het zijn het gedoogbeleid en de achterkamertjespolitiek die de geloofwaardigheid uithollen van de Nederlandse politiek en het democratisch rechtssysteem. De belangrijke keuzes worden niet gemaakt. De overheid komt laks dan wel laf op jongeren over. Politiek is een vies woord geworden. Je moet er dus een beetje lef voor hebben om anno 2000 in dit land je kostbare vrije tijd en energie te steken in een nieuwe politieke jongerenorganisatie.

En dat geldt zeker als het een christelijke organisatie betreft. Want christelijke politiek is al helemaal geen issue meer, niet onder jongeren en ook niet onder ouderen. Wie in deze tijd in een politiek debat over bijvoorbeeld het homohuwelijk aan christelijke normen en waarden refereert, oogst misschien lof voor standvastigheid, maar krijgt geen applaus en wint er zeker het debat niet mee. Religie wordt als een privé-zaak beschouwd, dient dus strikt gescheiden gehouden te worden van het publieke domein en wordt als referentiekader voor politieke keuzes ongeldig verklaard.

Voor het gemak wordt dan vergeten dat ook keuzes die worden gemaakt zonder geloof in een God van de Bijbel ergens vandaan komen. Maar hoe dan ook, van jongeren hoeft een christelijke politieke partij het al helemaal niet te verwachten. Desondanks zijn we zaterdag van start gegaan met een christelijke politieke jongerenorganisatie. Is er dan toch nog hoop?

Optimistisch
De vraag stellen is haar beantwoorden. Sterker nog, in het woord PerspectieF ligt die hoop opgesloten. PerspectieF is een optimistische naam, het getuigt van geloof in de toekomst. Maar is het daarmee wel een realistische naam? We denken van wel. Jongeren zijn op zoek naar echtheid, naar vastheid en naar duidelijkheid. Daar wil PerspectieF op inspringen. In de wereld waarin het ego hoogtijdagen beleeft, willen wij een alternatief geluid laten horen. In een land waarin de norm steeds meer bij het individu komt te liggen en de overheid nog slechts regelneef en suikeroom lijkt te zijn, willen wij wijzen op de verantwoordelijkheid die we hebben ten opzichte van God en van elkaar en op die van de overheid in het bijzonder.

We leven in een wereld die steeds gekker wordt. Er valt zo veel te kiezen. We zappen ons te pletter. Maar de echte keuzes worden niet gemaakt. Het is not done dat de overheid de maatschappij beschermt tegen zichzelf, ook al denkt het gros van de burgers nog geen twee zetten vooruit. Doe lekker wat je wilt, carpe diem, morgen zien we wel weer verder. Maar morgen liggen nog dezelfde zaken op het ontbijtbordje. En volgende week nog. Uiteindelijk schuiven we het maar terzijde, want de zaak is inmiddels achterhaald door de praktijk.

Durf te kiezen, en neem daarbij de Bijbel als uitgangspunt, de eerbied voor de God van het leven als norm. Dan is er perspectief. Dan krijgen keuzes richting. Uiteindelijk verwachten we het van niemand minder dan van God zelf en door Zijn ogen leren we verder kijken dan onze neus lang is. Daarin willen we als jongerenorganisatie duidelijk en onderscheidend zijn.

Vertaalslag
Maar we moeten wel zelf de handen uit de mouwen steken. Hier en nu. Dat is niet eenvoudig, want nu komt de hamvraag: Hoe maak je als jongerenorganisatie de vertaalslag vanuit een cultuurtje van ”je bent wild en je jongt wat” naar concrete en serieuze politiek van kaliber die zich duidelijk laat normeren naar bijbelse kaders en getuigt van respect voor God? Daar moet je niet alleen lef voor hebben, maar vooral veel creativiteit. Dat betekent dat je weet aan te haken bij het leven van alledag. Dat je een taal spreekt die jongeren begrijpen, en politieke onderwerpen vertaalt naar de vele keuzes die iedereen moet maken over de meest uiteenlopende dingen.

Als politiek over jezelf gaat, wordt het al een stuk interessanter. En als het over de toekomst gaat en te zijner tijd die van je kinderen, kun je ook niet heen om de concrete vragen over hoe je wilt dat de samenleving er over 25 jaar uitziet, en hoe niet. Op alle denkbare manieren, van politiek café tot forumdiscussie op internet, van summerschool tot excursie, van mediatraining tot participatie in de Nationale Jeugdraad, wil PerspectieF bruggen slaan tussen jongeren en de politiek.

We willen elkaar leren de goede vragen te stellen, maar we willen ook met alternatieve, concrete en haalbare ideeën komen. Die moet je goed weten te verkopen. Het ontwikkelen en instandhouden van een uitgebreid netwerk binnen maatschappij en politiek draagt daaraan bij. Op deze manier konden we in de afgelopen week ook speciale aandacht krijgen voor ons eigen standpunt inzake het gedoogbeleid ten aanzien van softdrugs. Alleen zo kunnen jongeren het nut leren inzien van een christelijk alternatief voor slappe, pragmatische en individualistische antwoorden die vaak al snel hun houdbaarheidsdatum overschrijden. En zo kunnen ze op een positieve en kritische manier hun bijdrage leveren aan de samenleving. Nota bene, de sámenleving.

De auteurs zijn voorzitter van PerspectieF, ChristenUnie-jongeren.