Dossier MKZ23 april 2001

Lage opkomst bij landelijk protest tegen non-vaccinatiebeleid

„Bertha 3 is toch van mij?”

Door J. Visscher
DEN HAAG – Van de koeien moeten ze afblijven. Enten zullen ze. Dat was de teneur van het burgerprotest tegen het Europese non-vaccinatiebeleid, afgelopen zaterdag in Den Haag. De opkomst was laag. „Ik draag vandaag al het leed van de dieren op mijn rug.”

Excentrieke uitdossingen op het Malieveld moeten de afkeer van het mkz-beleid duidelijk maken. Een als zwart monster verklede demonstrant met een onheilspellend zwaaiende sikkel trekt de aandacht van een legertje fotografen. Uit een 'bozebeestenbus', een met rietstengels ingepakt voertuig, steken twee maskers van varkenskoppen.

Demonstrant W. B. Kortekaas heeft een met rozen omhangen kruis op z'n rug gebonden. „Ik draag vandaag de lasten van alle dieren”, meldt de betoger zonder enige zweem van twijfel. „Dit kruis draag ik tot vanavond. Al moet ik kruipen.”

Kortekaas uit Axel is zaterdagmorgen samen met zijn vrouw om „zeven uur met de pont” uit Zeeuws-Vlaanderen vertrokken. Hij heeft de lange reis er graag voor over. „Het is verschrikkelijk wat er nu gebeurt. In onze tuin staan kunstbloemen als protest tegen al het leed in de wereld.” Zijn vrouw knikt instemmend. „Er worden duizenden gezonde dieren gedood. Hoe kunnen we nu op deze manier met Gods schepping omgaan?”

Op het Malieveld verzamelen zich deze middag zo'n 400 betogers. Dat is niet veel. Er waren duizenden mensen verwacht. De organisatie, actiegroep ”Burgers steunen Boeren”, denkt dat de lage opkomst te maken heeft met de oproep van landbouworganisatie LTO aan de boeren om de demonstratie mijden. De LTO is bang voor verspreiding van het mkz-virus.

Op het Malieveld lopen vogels van diverse pluimage. Dorpelingen uit boerenstreken, stadse dierenbeschermers, jongeren van de SP. Talrijke spandoeken. ”En wat als de mens evenhoevig zou zijn?” Her en der duiken gedichten op. ”Boeren zijn intens verdrietig/ Sommigen zijn de wanhoop nabij/ Men voelt zich nu heel nietig/ Bertha drie was toch van mij?”

Unieke rassen
Onder de betogers zitten veel Friezen. Ze zijn met drie bussen naar Den Haag gekomen. Een van hen is Chris Kesting uit het door mkz getroffen dorp Ee. Kesting heeft een zwarte rouwband om zijn hoofd gebonden. De tekst op het plakkaat op zijn buik is niet voor tweeërlei uitleg vatbaar. ”Door Brusselse malloten/ Onze streek naar de kloten”.

„De mkz-crisis houdt ons allemaal verschrikkelijk bezig”, zegt Kesting. „In onze omgeving worden 75 bedrijven geruimd. Unieke rassen gaan dood. Die krijg je niet of nauwelijks meer terug. In de ogen van Brinkhorst stelt het leven zeker niets voor. Iemand zei: Het lijkt net of we vijf begrafenissen per dag meemaken. Het is oorlogstijd. Een buurmeisje van me heeft één geitje. Dat beestje wordt ook afgemaakt. Kinderen fietsen huilend door de straten.”

Krant
Complete gezinnen vallen door de mkz-crisis in een zwart gat, betoogt burgemeester J. Oosterhof van Kampen, een van de sprekers. Binnen zijn gemeente zijn elf boerenbedrijven geruimd. „De boeren verdienen geen gulden meer. Ik hoor boeren zeggen dat ze hun abonnement op de krant en op de omroepgids opzeggen, om zo geld te besparen. Daar krijg ik kippenvel van.”

Een boerin uit de Noordoostpolder wijst de 400 toehoorders erop dat de mens door zijn opstand tegen God „de dieren in zijn val heeft meegesleurd.” In een emotioneel betoog roept ze de Koningin op om het afmaken van duizenden dieren te stoppen. „Waarom kan ze haar nek niet uitsteken?”

Handtekeningen
Mensen uit getroffen gebieden klagen dat veel Nederlanders in de stad niet of nauwelijks meeleven. „Waarom hangen in Den Haag geen protestspandoeken?” vraagt de boerin uit de Noordoostpolder zich af. „Tijdens het wereldkampioenschap voetbal kleurden de straten oranje. Velen waren solidair met het Nederlands elftal. Nu zie ik niets. Waarom zeggen we als Nederlanders niet met z'n allen dat dit massaal doden van dieren niet kan?”

ChristenUnie-kamerlid Stellingwerf hoopt ook dat meer landgenoten zich uitspreken voor vaccinatie van het vee. „We moeten geen 100.000 handtekeningen hebben, maar 10 miljoen.” Tien jaar geleden kraaide er geen haan naar toen het non-vaccinatiebeleid werd ingevoerd. „Dat verwijt ik mezelf”, steekt Stellingwerf de hand in eigen boezem.