Wijffels bepleit een
andere vleessector

ZEIST – De vee- en vleessector moet op een meer regionale leest worden geschoeid. Nu heeft de sector een te internationaal karakter. Het gesleep met vee over grote afstanden valt in het licht van de huidige mond- en klauwzeercrisis niet meer te accepteren.

Dit stelde voorzitter Wijffels van de Sociaal-Economische Raad (SER) gisteren tijdens het door de Rabobank georganiseerde symposium ”Mens en voedsel in de 21e eeuw” in Zeist.

Wijffels, oud-voorzitter van de hoofddirectie van de Rabobank, is sinds kort ook voorzitter van de commissie die minister Brinkhorst (Landbouw) moet adviseren over de toekomst van de veehouderij in Nederland. In de jaren zeventig was hij onder meer directeur verwerking en afzet van agrarische producten van datzelfde ministerie.

Wijffels vindt dat de sector zich moet gaan realiseren dat de consument een andere omgang met dieren wil. „Er is sprake van een vertrouwensbreuk nu de consument zich realiseert hoe de voedingsindustrie in elkaar zit. Na bse wordt bijvoorbeeld door de consument ook niet meer geaccepteerd dat dieren gevoerd worden met andere dieren”, aldus Wijffels.

Parmaham
H. Smits, bestuursvoorzitter van de Rabobank, vindt ook dat de sector een meer regionale koers moet varen. Volgens hem moet een sector die werkt met versproducten dat sowieso, omdat de consument versproducten nu eenmaal het beste en het makkelijkste dicht bij huis haalt. Daar is volgens hem nu bijgekomen dat door de mkz-crisis het nauwelijks meer is uit te leggen dat Nederlandse varkens helemaal naar Italië moeten worden getransporteerd om als Parmaham terug te keren in Nederland.

Smits riep op tot een breed debat over de toekomst van de voedselvoorziening. „Het mag namelijk niet zo zijn dat boeren, vleesverwerkers en andere makers en producenten uit de voedselketen alléén worden aangesproken op voedselschandalen”, waarschuwde hij. Volgens hem moet de hele maatschappij zich aangesproken voelen door de mkz-crisis en verantwoordelijkheid nemen.

Consumenten zijn bijvoorbeeld jarenlang te veel gericht geweest op zo goedkoop mogelijk voedsel en hebben te weinig oog gehad voor kwaliteit, aldus Smits. „De consument moet leren dat voor een andere, betere kwaliteit ook betaald moet worden.”