Christen & kunst | 22 mei 2000 |
Mar Slingerland, kunstschilderMijn drijfveer? Schilderen zit in mijn genen. Ik wil en kan niet anders. Als ik in mijn atelier aan het werk ben, voel ik me pas zinvol.
Slingerland schildert doorgesneden fruit en groente, bijbelse beelden en elementen uit een preek. Intense diepe kleuren hebben haar voorkeur. Als ik met een doek begin, heb ik wel een idee, maar weet ik niet hoe het er uiteindelijk uit zal zien. Dat verrassingselement is ook de uitdaging in mijn werk. Ik ben zelf ook nieuwsgierig wat eruit komt. Schilderen is een heerlijke, maar ook een intensieve bezigheid. Omdat ik mijn gevoel ten opzichte van een onderwerp uitdruk, ben ik er emotioneel bij betrokken. Dat vreet energie. Het lukt me daarom niet dagelijks meer dan zo'n drie uur te schilderen. 's Avonds ben ik vaak versleten. De term christenkunstenaar vindt Mar Slingerland, lid van de gereformeerde gemeente van Dordrecht, ongelukkig gekozen. Je vraagt een bakker toch ook niet wat het betekent om christenbakker te zijn? Wat ik als christen waardeer, is onder meer de vrije zondag. Anders zou ik nooit van mijn werk loskomen. Als kunstenaar wil ik mensen van simpele dingen als een doorgesneden winterpeen leren genieten. Hen laten zien hoe mooi de schepping is. Er is ook een keerzijde aan het christen-zijn. Ik wil niet exposeren in galeries, musea of winkels die op zondag open zijn. Daardoor zijn de mogelijkheden om mensen met mijn werk in contact te brengen beperkt. |