Geen opgeheven vinger,
maar ootmoed

De schokkende wetsvoorstellen op het gebied van leven en dood van de regering zijn de directe aanleiding tot deze en andere bijeenkomsten. De plaatselijke GPV, RPF en CDA hadden de organisatie op zich genomen. Het GPV-raadslid C. P. Voorberg opende met de vraag: „Wat moeten we doen?” Hij verwees naar Daniël en zijn vrienden in Babel. Zij onttrokken zich niet, maar trokken wel duidelijke grenzen.

Ds. R. W. de Koeijer, hervormd predikant te Hardinxveld, vergeleek onze tijd met die van Nehemia. Op de vraag van Nehemia hoe het ging met degenen die uit de ballingschap naar Jeruzalem zijn teruggekeerd, kreeg hij als antwoord dat het een grote puinhoop was. „Dit was voor Nehemia een grote schok. Hij had verwacht dat er nu wel een tijd van herstel en zegen zou aanbreken.”

Ook in ons land leek na de Tweede Wereldoorlog een tijd van opbouw te komen. „Is het voor ons ook een schok? Op het eerste gezicht lijkt er geen crisis. Toch is er sprake van een crisis: afbraak van het leven, het huwelijk en de zondag.” De eerste reactie van Nehemia was geen protestactie, maar het gebed. Ds. De Koeijer: „Het gebed van Nehemia is te typeren met ”ootmoed”. Echte ootmoed is wij-zeggen. Wij hebben gezondigd. Voor ons loert het gevaar om te wijzen naar het paarse kabinet, maar wat hebben wij gedaan?” Nehemia is ook concreet bezig. Hij wil in Jeruzalem hulp en leiding geven. Ds. De Koeijer: „Zo mag er vanuit een ootmoedig gebed concreet gehandeld worden. Daarom mag op een christelijke wijze protest aangetekend worden.”

Erosie van waarden
De plaatselijke burgemeester, A. Noordergraaf, wees erop dat de erosie van christelijke waarden en normen al jaren aan de gang is en soms in een stroomversnelling komt. Noordergraaf betreurt het dat er een appèlbeweging op gang moest komen vanuit orthodox-christelijk Nederland. De SGP-burgemeester zette de plannen van het kabinet op een rijtje. Het gaat onder meer om de verruiming van de euthanasie- en abortusmogelijkheden. Noordergraaf: „Houdt de overheid zich niet meer bezig met de dood dan met het leven?” Noordergraaf schetste de situatie die kan ontstaan: een jongen van twaalf mag geen bankrekening openen, maar heeft wel het recht om te kiezen voor euthanasie. „Het motto van dit kabinet is: Investeren in de kwaliteit van onze samenleving. Of is het nu geworden: Paarse oorlogsverklaring aan christelijk Nederland?” zo vroeg Noordergraaf zich af.

Protest
De burgemeester vindt de voorstellen van het kabinet typerend voor het geestelijk klimaat in ons land. „Is menselijke autonomie de norm geworden? Dan is er geen ruimte meer voor de Schepper van het leven en de beschermwaardigheid van het leven.” Hij sprak de vrees uit dat bij verdere stappen op deze heilloze weg de samenleving nog killer wordt. „Tellen mensen alleen nog maar mee als ze mooi en gezond zijn?” Noordergraaf drong erop aan gehoor te geven aan de oproep in de Staatscourant. „We moeten aangeven dat een deel in Nederland zich gekwetst gaat voelen. We moeten ook elkaar wakker houden en gewenning voorkomen. Vanuit zorg moeten we een protest laten horen. Niet uit eigenbelang, maar om de eer van God en het welzijn van ons volk.”

G. Jansen, CDA-wethouder, en de plaatselijke gereformeerd vrijgemaakte predikant ds. H. P. Dam spraken een gebed uit voor de overheid, het volk en alle betrokkenen bij de wetsvoorstellen.