Een snelle, synodale serviceverlener

Vlak voor de perstafel zitten de afgevaardigden van de particuliere synode Zeeland, Noord-Brabant en Limburg. Onder hen bevindt zich ouderling De Vries uit het Limburgse Horst. Hij bewaakt, sinds de synode van Leusden hem aanstelde, de belangen van de pers en daarachter het lezerspubliek. Missen de journalisten een bepaald stuk, of is er een wijziging, hij buigt zich achterover. Bij een „Nee, dat hebben we nog niet”, snelt hij naar de secretariaatskamer en keert gewapend met het gewenste terug.

Zijn gevoel voor publiciteit en zorg voor de meelevende synodegangers was er eerder deze week de oorzaak van dat hij een keer opsprong. Dat gebeurde bij een voorstel van de preses om een onderdeel van de gezangenkwestie –een aangelegen punt ter synode– een avond eerder dan gepland te behandelen. „Maar preses, we hebben toch aangekondigd dat...”. Het antwoord van preses ds. H. J. Boiten luidde: „Kijk, zo steelt De Vries het hart van de pers nu.” Maar De Vries had ook de kerkleden op het oog die geïnteresseerd zijn in de komende besluitvorming rond de gezangen.

Ds. Boiten en ouderling De Vries lichten graag toe waarom tot aanstelling van een voorlichter besloten werd. „Er bestaat namelijk geen medium dat zo uitvoerig ingaat op het werk van de synode, dat het ook kan functioneren als een verslag dat als het ware van de scriba is. Vroeger was het Nederlands Dagblad dé spreekbuis van de synode. Deze krant heeft zich ondertussen verbreed en wil haar lezerskring breder zoeken. Daardoor is de situatie ontstaan dat het deel van de achterban dat uitsluitend het ND leest, het gemis van eigen voorlichting gewaar werd. Als synode hebben we namelijk geen eigen orgaan.”

De preses en 'zijn' voorlichter stellen het zeer op prijs als kerkleden de zittingen bijwonen. Ze krijgen dan –heel servicegericht– gratis koffie, daartoe uitgenodigd door ds. Boiten. Of er veel of weinig bezoekers zijn, maakt niet uit.

Noodzaak
Bij het moderamen is begrip voor de positie van de onafhankelijke pers. „Maar tegelijk voelen we de noodzaak om als synode met de kerken te communiceren. Vroeger gaf een blad als De Reformatie synodale impressies. Zij maken nu gebruik van de stukken die De Vries schrijft. Overigens is dit blad niet de officiële spreekbuis van de kerken, maar een particulier initiatief van Oosterbaan & Le Cointre. Een officieel blad namens de kerken bestaat niet eens bij de gereformeerd vrijgemaakten. Service aan gemeenteleden deed de synode besluiten tot het aanstellen van de persman. Deze functie doet hij er nu bij, naast het gewone synodale werk dat op zijn schouders rust.

De eerste poot van het synodale public relations-werk is het schrijven en verspreiden van samenvattingen van besluiten en discussie. De andere is de eigen website van 'voer' te voorzien. Die blijkt uitermate goed bezocht te worden.

De Vries is tegenwoordig huisman, maar heeft zijn wortels in de journalistiek. Zijn oudere broer is hoofdredacteur bij het ND en zelf leverde hij menige bijdrage als correspondent en medewerker aan deze krant. De Vries schrijft de verslagen en publiceert ze dan in overleg met het moderamen.

Dat de eigen synodale website goed wordt bezocht, blijkt uit het feit dat onlangs, bij een storing, de telefoon roodgloeiend stond. Dit medium is snel en kan heel direct informeren. Er hoeft maar de kleinste wijziging te zijn in het vergaderschema en op de site wordt het vermeld. Zelfs de tijdstippen waarop de commissies vergaderen en welke onderwerpen daarbij voorbereid worden, krijgen een plaatsje.

Dik tevreden
Uit reacties in het land blijkt dat de aangeleverde officiële verslagen gretig gelezen worden. Ze lezen ook als een trein. Het gebeurt steeds vaker dat de van de website geplukte en daarna geprinte verslagen in de postvakjes van de gemeenteleden achter in de kerk terechtkomen. In vrijwel alle kerkgebouwen van de vrijgemaakten beschikken de leden over een eigen postvakje. Dat maken ze zondags leeg.

De aanstelling van een voorlichter past in een uitgebreider besluit dat de synode nog moet gaan nemen over de public relations. Er is sprake van een website waarop de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) zich als geheel gaan presenteren. Dan kunnen de diverse organisaties, de verschillende deputaatschappen en andere organen zich breed voorstellen.

De voorlichter heeft ook als taak mee te werken aan een correcte beeldvorming ten aanzien van de kerken.

Op deze synodezitting moeten alle financiële aspecten grondig bekeken worden. „We moeten kijken of we dat kunnen inpassen in het geheel. Maar we denken dat dit onderdeel –gezien de uitstraling die het heeft en het feit dat het vooral ook de eigen kerkleden ten dienste staat– wel een plaats zal krijgen.”

Apart
Ouderling De Vries zal na afloop van de synode een rapport schrijven over zijn werkzaamheden. Maar nu al weet hij wat zijn advies zal zijn: „Een voltijds, los van de synode staande voorlichter.” De Vries licht toe: „Je hangt als het ware tussen de partijen in. Aan de ene kant ben ik volwaardig lid van de synode, met alles wat daar bij komt kijken, zoals commissiewerk en andere zaken. Dat wil je serieus doen. Het betekent dat ik ook gewoon meedraai en participeer in de discussies. Anderzijds heb je een aparte taak, die veel tijd vraagt. Je wordt verondersteld breed verslag te doen van het werk van de synode en recht te doen aan de grote diversiteit van argumenten. Ik heb veel gemak van mijn journalistieke ervaring, maar toch is het eigenlijk net een taak te veel.”

Als het aan de huidige persvoorlichter en synodaal verslaggever ligt, besluit de synode dat de volgende synode iemand aan de synode toevoegt.