„Internet mag alleen
voor werk of studie”

Daarnaast kunnen er situaties zijn, stelt het rapport, waarin een aansluiting op Internet onvermijdelijk is. De werksituatie kan ertoe dwingen dat ook thuis gebruik moet worden gemaakt van Internet. Overigens betekent dit allerminst dat dan alle gezinsleden er gebruik van moeten maken. Met behulp van de gebruikelijke toegangsbeveiligingen zal hiermee gewetensvol moeten worden omgegaan.

Gewezen werd op allerlei technologische ontwikkelingen waarbij de computer, het beeldscherm, netwerken en de fax niet meer weg te denken zijn. Internet werd hierin als de meest ingrijpende ontwikkeling beschouwd. „Door Internet komen allerlei zaken die vol van verleiding zijn gemakkelijk binnen handbereik.” De mens wordt sterk afhankelijk van de producten van de techniek. „Terwijl de moderne mens van een afhankelijk zijn van de Schepper niet wil weten, maakt hij zich intussen wel zeer afhankelijk van wat niet meer dan hulpmiddelen zouden moeten zijn.”

Het rapport van de commissie Internet stelt de vraag hoe groot in de beeldcultuur de ruimte nog is voor het Woord. „Te vrezen is dat in de huidige beeldcultuur het algemene normbesef en ook het nog aanwezige algemene Godsbesef wel erg sterk weggesleten zijn en worden. Juist ook Internet heeft extra mogelijkheden om op indringende wijze het zondige in mensenharten in te dragen en aan te wakkeren.”

Weerbarstig
Ouderling G. H. Verweij stelde de vraag op welke wijze de jongeren gewapend kunnen worden in dit opzicht. „Ze leven in die wereld waarvan je vroeger kon zeggen: „Daar moet je je niet mee bemoeien”, maar nu zitten ze er al middenin.” Ds. B. van der Heiden stelde dat in dit opzicht juist het basisonderwijs een grote functie kan hebben. Verweij: „Er zijn gesprekken gevoerd met het onderwijsveld. Wat is erop tegen om die gesprekken te blijven houden?” Ds. M. Golverdingen merkte op dat in het basisonderwijs reeds een bezinning hierover aan de gang is. „En dan daarbij: als de vreze des Heeren als de meest wezenlijke wapenrusting gaat wijken, dan gaat alles onderuit.”

Ouderling B. Agteresch onderstreepte dat van verschillende zijden voortdurend herhaald moet worden wat Internet aan gevaren met zich meebrengt. Commissielid ouderling K. Karels zei: Laten we als ouders niet menen dat we onze kinderen nog kunnen vertellen wat computers zijn. Dat weten ze zelf wel. Wij hebben de vreze des Heeren over te brengen. Daarin dient de opvoeding zich te onderscheiden.

Door de commissie is een handreiking gegeven voor de uitoefening van het ambtelijk opzicht in dezen en een voor ouders en opvoeders. Ook werd een commissie ingesteld die een blijvende bezinning op de voortgaande ontwikkelingen in gang houdt en in gesprek treedt met de achterban, zoals de jeugdbond, de scholen en het bedrijfsleven. Voor deze commissie zullen worden aangezocht A. F. van Toor, F. A. van Hartingsvelt, student D. de Wit, J. D. van der Geer, N. J. Teerds, L. Kroon en K. Karels. De commissie besloot om het rapport ”Informatie- en communicatietechnieken in bijbels licht” uit 1989 te actualiseren.

Vluchtheuvel
Bij de bespreking van het rapport van het deputaatschap diaconale en maatschappelijke zorg (DMZ) werd ten aanzien van Stichting Hulpverlening De Vluchtheuvel geconstateerd dat het aantal hulpvragen de capaciteit zeer overtreft. Ouderling G. de Boef wees erop dat deze nood veelal onvoldoende wordt gevoeld. Ds. W. Visscher onderstreepte de problematiek van de wachtlijsten. Ds. P. Mulder noemde het overheidsbeleid, dat gereformeerde hulpinstanties beperkte groei toestaat. De regering beschouwt de eigen instellingen als plaatsen waar kennis wordt vergaard, die weer overgedragen dient te worden aan de reguliere gezondheidszorg. Doordat de Gliagg in een behoorlijke mate niet kan voldoen aan de hulpvraag, komt deze in een aantal gevallen bij De Vluchtheuvel terecht. Vanuit de synode werden kerkenraden opgeroepen om in dit opzicht hun verantwoordelijkheid in financieel opzicht te blijven voelen.

Ter synode werd de uitspraak gedaan dat de huidige capaciteit van De Vluchtheuvel gehandhaafd moet blijven. Daarbij is weinig ruimte om het toenemen van de zorgvraag te beantwoorden. Afgesproken is tevens dat er gezocht dient te worden naar mogelijkheden om de capaciteit te vergroten. De gemeenten die onvoldoende bijdragen, zullen op hun taak in dezen worden gewezen.

Het deputaatschap DMZ gaat nader onderzoeken of door andere kerkgemeenschappen kan worden bijgedragen in gemaakte kosten. Men wil voor cliënten uit hun midden (30 procent) geen drempels opwerpen. Wellicht dient hulpverlening alleen dan mogelijk te zijn als er afspraken met de andere kerken zijn gemaakt over medebekostiging. Een dergelijke afspraak is reeds gemaakt met de Gereformeerde Gemeenten in Nederland.

Fusie
In aanvulling op het rapport van de sectie Psychiatrische Zorg maakte ds. P. Mulder melding van een op handen zijnde fusie tussen GPZ, Gliagg en de Gereformeerde landelijke instelling voor beschermende woonvormen (GLIBW). Het ministerie vindt drie brievenbussen voor instellingen die binnen het brede veld van zorginstanties zeer klein zijn, lastig. Binnen drie jaar moeten riaggs en psychiatrische ziekenhuizen een zijn.

Ds. G. J. van Aalst wilde weten of de gereformeerde identiteit van de betrokken instellingen bij een eventuele fusie in het geding is. „Zal het binnen de volle breedte van een fusie nog kunnen leiden tot eenduidigheid?” Ds. Mulder: Hier liggen inderdaad spanningsvelden. Waakzaamheid bij een verbreding van de gereformeerde gezindte blijft geboden. Wel is het zo dat in de tehuizen van onze gemeenten binnen het GLIBW de eigen identiteit ten volle herkenbaar blijft. Gesprekken die hieromtrent zijn gevoerd, noemde ds. Mulder constructief.

De synode benoemde een kleine commissie die onderzoek doet naar de bestuursverantwoordelijkheid voor leden van deputaatschappen en stichtingsbesturen.

De generale synode bevestigde de uitspraak van 1995 dat de naam van het 90-jarige kerkverband ”Gereformeerde Gemeenten” luidt.