Droefheid

Christus is de fontein die geopend is tegen de zonde en de onreinigheid. O, dat u Hem mocht kussen met een kus van liefde en hoogachting, onder biddend opzien naar de Heere om licht en om recht getrouw met uzelf te handelen.

Sommigen menen dat hun droefheid niet groot genoeg is geweest. Zij zijn zo bang wanneer zij begenadigde mensen ontmoeten die een grotere trap van droefheid over hun zonden gehad hebben. Zij menen dat hun droefheid niet echt is. Doch ik antwoord u dat de droefheid over de zonden in alle boetvaardigen niet dezelfde trap en mate heeft. In sommigen is een groot geween en gekerm. Dat zien we bij de stokbewaarder. Maar het was anders gesteld met Lydia. De Heere is daar vrij in, want droefheid wordt er vereist om de zonde bitter en Christus zoet en dierbaar te maken.

Er zijn er ook die klagen dat zij zo weinig over hun zonden kunnen treuren en wenen, dat er tijden geweest zijn dat zij in verborgen plaatsen konden zuchten en wenen, maar dat ze nu zo hard en ongevoelig zijn. Het is niet ongewoon dat Gods kinderen soms komen in een dodige staat doch nooit in de gehele doodstaat.

Men moet ook niet denken dat men geen droefheid over de zonde heeft, omdat die nu niet is in zo'n gevoelige staat als in vorige tijden. Ook dan mist de mens de ware droefheid niet, hoewel men die dan niet zo gewaar wordt. Men behoeft niet altijd even droevig te zijn.

Jesajas Hillenius, predikant te Drachten
(Eenige keurstoffen, 1756)