Kerkelijk Leven

Inlia maakt na een jaar de balans op

Kerkelijk tentenkamp
beïnvloedde asielbeleid

GRONINGEN – Het tentenkamp dat de kerken een jaar geleden in de Drentse bossen voor uitgeprocedeerde asielzoekers oprichtten, heeft Nederland „wakkergeschud”. De meeste bewoners, nu in huurwoningen gehuisvest, hebben weliswaar nog geen duidelijkheid over hun toekomst, maar de actie heeft wel degelijk invloed gehad op het asielbeleid.

Dat is de overtuiging van J. van Tilborg, directeur van de interkerkelijke stichting voor steun aan asielzoekers Inlia. Samen met plaatselijke kerken en de Raad van Kerken in Nederland opende de stichting op 22 september vorig jaar het geruchtmakende tentenkamp bij Dwingeloo. Vandaag onthulde algemeen secretaris ds. Ineke Bakker van de Raad van Kerken op dezelfde plaats een gedenksteen.

In Hoogeveen wachten nu nog 27 „technisch onverwijderbare vreemdelingen” uit het voormalige tentenkamp op de uitslag van bezwaarschriften tegen hun verwijdering uit de opvang. Omdat zij volgens Justitie niet aan hun uitzetting wilden meewerken, zijn ze op straat gezet. Onterecht, vinden de kerken. In drie gevallen hebben ze van de rechter gelijk gekregen.

De uitkomsten van de bezwaarprocedures hadden volgens Van Tilborg al in april binnen moeten zijn. Daarom wil hij namens de betrokken asielzoekers naar de rechter stappen om een voorlopige voorziening te vragen. Totdat de reacties op de bezwaarschriften bekend zijn, moeten ze weer tot de opvang worden toegelaten, vindt Inlia. Voor een aantal betrokkenen heeft de organisatie een nieuwe aanvraag tot verblijf ingediend.

Effect
De houding van Justitie is in het afgelopen jaar niet veranderd, erkent Van Tilborg. „Justitie doet alsof ze er niet zijn”. Toch heeft de actie volgens hem effect gehad. Gemeenten die overwegen om op last van de Vreemdelingendienst of de Immigratie- en Naturalisatiedienst uitgeprocedeerde asielzoekers uit de opvang te zetten, kloppen steeds vaker voor advies bij Inlia aan. „Daardoor komen veel mensen uiteindelijk niet op straat te staan”. Kinderen worden al helemaal niet meer op straat gezet.

De commissie-Van Dijk, door toenmalig staatssecretaris Schmitz van justitie ingesteld om criteria voor het al of niet meewerken aan uitzetting op te stellen, heeft volgens Van Tilborg gezorgd voor „verbetering van de rechtspositie van asielzoekers”.

De actie heeft bovendien het imago van de kerken goedgedaan, meent hij. Van vrijzinnig tot behoudend staan ze er als één man achter. „Het stond in de kerken buiten elke discussie dat het op straat zetten van mensen niets oplost. De kerken hebben hun nek uitgestoken omdat het om mensen gaat, en daar worden ze door buitenstaanders nog steeds op aangesproken – positief of negatief”.