Gemeente is niet alleen
gebaat bij „fijne preek”

Ds. Van Kooten, hervormd predikant in Soest, noemde het huwelijk een „onverbreekbare verbintenis”. Hertrouwen is alleen maar mogelijk bij overspel. „Wie scheidt om een andere reden, laat de echtscheiding overgaan in echtbreuk en maakt het allemaal nog ernstiger.”

Gezien de geweldige krachten van het terugkerende heidendom is toerusting van de gemeente om hiertegen weerbaar te zijn meer dan nodig. De jeugd heeft houvast nodig en wil vooral antwoorden aangereikt zien vanuit de Schrift. „Laten we niet zuchten dat de catechisaties weer beginnen, maar dank de Heere dat we nog het voorrecht hebben om één uur per week onze jongeren te ontmoeten en zo de gelegenheid krijgen hen te vullen met bijbelse gedachten.”

De satan gaat rond als een briesende leeuw. „Een collega gebruikte daarvoor drie letters van gsm: geld, seks en macht. Zien wij ook niet steeds meer predikanten en ouderlingen struikelen? Ik geloof dat de boze zich met name daarop richt om gemeenten te verwoesten. Al uw trouwe arbeid wordt verijdeld door dat ene uurtje van over de schreef gaan. Over die ene zonde wordt nog gepraat, terwijl al uw preken niet meer geciteerd worden.”

De predikant werd nog concreter: „Zijn er broeders in ons midden die in de stilte van de studeerkamer, terwijl Calvijn, Spurgeon en Owen in de kast staan, ja, terwijl uw Griekse, uw Hebreeuwse Bijbel op uw bureau ligt, via internet aan porno verslaafd zijn? We zijn er allemaal maar twee klikken van de muis vandaan, twee klikken van de hel vandaan. Broeders, bekeert u! Neem een broeder in vertrouwen. Belijdt het. Bidt samen om verbreking van de kracht van die zonde en om vergeving door het bloed van Christus.”

Geloof en zekerheid
Ds. W. Harinck, predikant van de gereformeerde gemeente te Woerden, sprak over de puritein Thomas Goodwin (1600-1679) en de verhouding tussen geloof en zekerheid. Goodwin kwam zelf in zijn leven niet spoedig en ook niet gemakkelijk tot zekerheid. Hij werd eerst verschrikt door de gedachte aan de eeuwige rampzaligheid en de toorn van God. Het duurde bijna zeven jaar voordat hij kwam tot het leven door het geloof in Christus; daarna volgde na enkele jaren een „bijzonder zoete verzekering”. Goodwin legde een sterke nadruk op het persoonlijk getuigenis van de Heilige Geest. „Bij Owen vinden we dat ook, maar Goodwin brengt het dramatischer. Maar veel minder dan bij Goodwin, is voor Owen de persoonlijke weg tot de zekerheid normatief voor anderen.”

Goodwin had een bijzondere aandacht voor de emotionele aspecten van de ontmoeting met God. „Echte zekerheid gaat nooit buiten de ervaring om”, zei ds. Harinck. „Het is goed calvinistisch om dit te leren. Hoewel Goodwin de zekerheid rekent tot het wezen van het geloof, ziet hij toch wel verschil tussen de overtuiging van de waarachtigheid van Gods beloften en de verzegeling door de Heilige Geest aan het geweten dat al mijn zonden vergeven zijn om de verdiensten van Christus. Hij slaat de onmiddellijke verzekering door een bijzondere ervaring van Gods liefde en genade hoger aan dan de verzekering uit de kenmerken van het geloof.”

Tegelijkertijd leerde Goodwin dat de middellijke verzekering de meest gewone manier is waarop God Zijn kinderen tot zekerheid brengt. Zekerheid door syllogisme (sluitrede) is voor Goodwin legitiem, maar is nog geen „volle verzekerdheid”. Deze laatste wordt verkregen door het onmiddellijke, verzegelende werk van de Geest. Dit moet dan ook het doel en verlangen van de ware gelovige zijn. Vergeleken met de Reformatie zien we „enig verschil in accent en benadering”, zo concludeerde ds. Harinck. „Bedoelden de reformatoren met zekerheid meer de objectieve zekerheid dat er in Christus ook voor mij zaligheid en eeuwig leven is, bij Goodwin en anderen gaat het meer om de subjectieve zekerheid dat ik in de genade mag delen en een kind van God ben.”

Verzoening
In zijn openingspreek stond ds. M. Goudriaan, hervormd predikant te Lunteren, stil bij de dienst der verzoening, naar 2 Korinthe 5: 19c, 20a. De dienst der verzoening is in handen van Zijn dienaren gelegd, die klein van zichzelf hebben te denken maar groot van de uitnemendheid van de kracht Gods. De ontzaglijke werkelijkheid van het offer van Christus vraagt erom dat vredesboden uitgezonden worden om te spreken namens de Koning. Hij doet het vredesaanbod uitgaan tot mensen die in zichzelf niets anders dan vijanden van Hem zijn. Hij roept opstandelingen: Laat u met God verzoenen. De hoorders moeten echter volkomen zekerheid hebben van wat God spreekt en wat Hij niet spreekt. „Ze moeten kunnen leven en sterven met de boodschap die ze hebben te brengen. Ze moeten aankunnen op het Woord der verzoening.”

Ds. J. Westerink, christelijk gereformeerd predikant te Utrecht-West, hield gisteravond een eerste lezing over het koninklijke ambt van Christus. Juist met het oog op de recente wetgeving over het homohuwelijk is het zo moeilijk om Hem nog als Koning te zien. „Maar gaan wij niet te veel af op wat wij zien?” zo vroeg ds. Westerink zich af. Tellen we niet te veel de koppen? Moeten we niet meer zien wat in Psalm 2 staat: Hij die in de hemel zit, zal lachen”. Christus is de Koning, maar Hij ziet er niet uit als een koning. Hij rijdt op een ezeltje en is zachtmoedig. We zijn alle triomfalisme in de kerk aan het kwijtraken. Triomfalisme is de kerk vreemd als zij op haar plaats is.

Er zijn in het Nieuwe Testament mensen die Christus als Koning zien. Het meest sprekende voorbeeld is volgens de predikant de moordenaar aan het kruis, de plek waar het minst van het koninklijke van Christus zichtbaar was. Gedenk mijner als gij in Uw Koninkrijk gekomen zijt, zegt de moordenaar. „Dat wijst op het geheim: niemand kan zeggen dat Jezus Christus de Heere is dan door de Heilige Geest. De Koning kan alleen in geloof gekend worden. Voor de kerk en de wereld geldt één en dezelfde boodschap: Kus de Zoon, opdat Hij niet toorne. Of we zullen door de toorn van het Lam verteerd worden òf je mag schuilen achter het bloed van het Lam.”

Er waren gisteren ongeveer 150 bezoekers op de Haamstede-conferentie, die bedoeld is voor predikanten, evangelisten, docenten godsdienst en voor studenten die zich voorbereiden op de dienst des Woords. 's Avonds zijn ook andere belangstellenden welkom in de Talmahoeve in Garderen. Sinds 1992 wordt deze locatie voor de conferentie gebruikt. Daarvoor had de bijeenkomst in De Burght in Haamstede plaats.