Met een rood hoofd in de klas

„Nou ja, dat is dan tenminste één voordeel”, zegt docente Van Bruggen, die in het echt anders heet. „Wanneer je verliefd bent op je leraar of lerares zul je in ieder geval goed je best doen voor zijn of haar vak.”

De lerares kan zich haar eigen middelbare schooltijd nog goed herinneren. „Ik was helemaal weg van mijn leraar Nederlands. Alles wat hij deed, vond ik geweldig leuk. En uiteraard zat ik op zíjn vak het langst. Want je wilt natuurlijk geen flater slaan. Indirect heeft die verliefdheid denk ik meegespeeld in mijn uiteindelijke keuze om Nederlands te gaan studeren.”

Nu zijn de rollen omgekeerd. Mevrouw Van Bruggen is zelf de persoon op wie leerlingen verliefd worden. Hoe ze dat merkt? „Aan ogen die je dromerig aankijken. En jongens die om je heen blijven hangen. En heel soms zeggen ze het ook gewoon.”

Eén keer wist ze echt niet goed hoe ze moest reageren. „Als ik de kans zou krijgen, zou ik u zoenen”, vertelde een leerling die na de les wat was blijven hangen. Mevrouw Van Bruggen maakte er een geintje over. „Aan de ene kant wil je de gevoelens van zo'n jongen serieus nemen, maar aan de andere kant moet hij ook heel duidelijk weten dat er van een relatie met zijn lerares geen sprake kan zijn.”

Complimentjes
De ongetrouwde twintiger mevrouw Van Bruggen geeft les in een echte mannencultuur. „Ik heb veel vbo-klassen. De leerlingen volgen onder meer bouwtechniek en elektrotechniek. Het zijn vooral jongens. Ook de leraren zijn vaak van het mannelijke geslacht. Het gaat tussen leraren en leerlingen dan ook vaak hard tegen hard. Er hangt een bravour-achtig sfeertje.

Als ze bij mij binnenkomen, is het gelijk helemaal anders. Als ik vraag of ze stil willen zijn, doen ze dat. En als er geklierd wordt, nemen sommigen het voor me op. Soms maken ze zelfs complimentjes over bijvoorbeeld m'n kleding. Als ik dat aan mannelijke collega's vertel, kunnen ze dat bijna niet geloven, maar het is echt waar.”

Dat er geregeld jongens verliefd op haar worden, komt volgens mevrouw Van Bruggen vooral doordat zij, op de moeders na, zo ongeveer de enige vrouw in hun leven is. „In de eerste klassen beginnen ze gevoelens naar het andere geslacht te krijgen. Sterker: het is zo ongeveer het gesprek van de dag. Omdat er geen andere 'slachtoffers' zijn, projecteren ze die gevoelens op mij.”

Dat mevrouw Van Bruggen op haar verjaardag twee rode rozen met een kaartje eraan thuisbezorgd kreeg, vond ze niet vervelend, eerder grappig. „Het wil ook niet gelijk zeggen dat de jongeren van wie ik ze kreeg verliefd zijn, alhoewel ik van een van hen wel een sterk vermoeden heb.”

Volgens mevrouw Van Bruggen zijn jongeren die verliefd worden op een docent vaak bezig met hun eigen partnerkeuze. „Ze zien in zo'n leraar of lerares elementen die ze later graag in hun vriend of vriendin terug zouden willen zien. Echt ernstig vind ik het dan ook niet. Maar er zijn natuurlijk grenzen.”

Koesteren
Grenzen, die zijn er volgens docent aardrijkskunde De Graaf zeker. „Ik kreeg ooit een brief van een meisje thuis gestuurd met de boodschap dat ze van me hield. Dan sta je als getrouwd man wel even raar te kijken. Ze schreef ook dat ze alle andere brieven die ze me had geschreven nooit had durven sturen, maar iedere dag nalas. Ze koesterde ze. Dan ga je dus duidelijk over een grens. Sterker: dit riekt naar overspel.” Heel duidelijk heeft De Graaf toen in een brief terug aangegeven dat het meisje door het versturen van de brief een grens had overschreden. „Maar ik heb haar ook aangeraden iemand te zoeken tegen wie ze haar hart zou kunnen luchten.”

Verbranden, die brieven, raadt De Graaf andere jongeren aan die in zo'n zelfde situatie zitten. „Een beetje verliefd is wel leuk, maar wanneer je zo'n liefde gaat koesteren, dan ga je duidelijk te ver.”

Belangrijk is het volgens De Graaf dat je met anderen over je gevoelens praat. „Als je het bespreekbaar maakt, gaat er vaak al een heel stuk van de spanning af.” Hij noemt de moeder als aanspreekpunt, maar geeft gelijk aan dat niet iedereen een moeder heeft of goed met haar mee overweg kan. „Dan zou je ook met een vriendin of tante kunnen gaan praten.” Heel mooi is het volgens De Graaf wanneer je samen zou kunnen bidden en vragen aan God of hij de verkeerde gevoelens, de obsessie, weg wil nemen.

Een voorbeeld
Niet alle verliefdheden zijn volgens de aardrijkskundeleraar zondig. „Veel jongeren zoeken een voorbeeld. Ik sta voor de klas. Ze zien alles van me. Dan ben je al snel tot dé man gebombardeerd.”

Sommige meisjes worden rood als hij ze een vraag stelt. Ook merk hij dat er wel eens briefjes door de klas gaan. „En als ik vraag waar ze over gaan, wordt er alleen maar heel hard gegniffeld. Dan weet ik al hoe laat het is. Een meisje had haar agenda vol staan met mijn naam. Toen ik daar achter kwam, heb ik haar bevolen alle blaadjes met mijn naam eruit te scheuren. Zoiets kan echt niet. Ze is toen zo boos geworden dat het met die verliefdheid gelijk over was.”

Hordes meiden die verliefd worden op een zelfde leraar: Is het een bepaald type leerkracht die dat overkomt? De Graaf denkt van wel. Ook al aarzelt hij om dat te zeggen. „Je gaat jezelf natuurlijk niet snel tot de groep populaire leraren rekenen, maar ik denk wel dat het bij hen vaker voorkomt.”