Verliefd op een Hongaar

Hoe de vlam precies oversloeg, schrijft Miranda niet, maar wel dat de liefde bleef, ook nadat de vakantie –waarvan drie dagen met haar vriend– voorbij was. „Terwijl hij achterbleef in Hongarije, ging ik weer terug naar Nederland, met slechts een e-mailadres en onontwikkelde foto's”, vertelt ze.

„Thuisgekomen vlogen de e-mailtjes vanaf de eerste dag heen en weer. Soms kreeg ik een SMS-berichtje, af en toe een echte brief of een telefoontje.”

Na een maand stond hij op Schiphol. Miranda: „Nooit was ik meer gestresst dan toen er op het bord in de aankomsthal verscheen dat het vliegtuig uit Boedapest ”arrived” was. Hoe zou het weerzien zijn?

Het bleek in één woord: fantastisch. We hadden geweldige dagen, mijn Engelse spreekvaardigheid werd met de dag groter en het leek alsof we elkaar al heel lang kenden, zo vertrouwd voelde het. We kochten zelfs vriendschapsringen, als troost, voor de tijden dat we niet bij elkaar zouden kunnen zijn.”

Kerkelijke verschillen
Nadat hij weer vertrokken was, bleek na verloop van tijd de werkelijkheid toch wat minder rooskleurig dan Miranda zich had voorgesteld. „Het was soms wel erg moeilijk dat hij altijd zo ver weg was, vooral op zondag was het zwaar; kerkelijke verschillen kwamen op de voorgrond, de cultuurverschillen bleken groter dan verwacht. Maar... in de herfstvakantie vloog ik –helemaal in mijn eentje– naar Boedapest.”

Een kleine week logeerde Miranda bij haar vriend en zijn familie, die ze toen voor het eerst ontmoette. „Ik schrok van de dagelijkse werkelijkheid in Hongarije. Voor het eerst in mijn leven zag (en voelde) ik de gevolgen van het communisme.

Bedrukt vloog ik terug naar Nederland. Weer ging ik een periode zonder hem tegemoet. Ik zag ertegen op, maar zag al uit naar de kerstvakantie, want dan zou hij weer komen.”

Weer mailden ze, maar Miranda had het gevoel dat de e-mails een andere sfeer ademden dan de gesprekken met hem. In de kerstvakantie kwam ze er achter dat met hem praten over zaken die haar bezighielden, niet erg eenvoudig was. „Ook kwamen praktische verschillen steeds meer openbaar, en het bleek dat hij lang niet zo romantisch was als in zijn mailtjes leek.”

Twijfel
„Tijdens deze twee weken beleefden we hoogten en diepten. Toch begon de twijfel aan me te knagen. Kon dit op de lange duur zo wel doorgaan? Stegen de problemen niet boven mijn hoofd, en waren er wel meer positieve kanten dan negatieve?”

Na een voorjaarsvakantie in Hongarije zag Miranda in feite geen toekomst meer samen met haar vriend, „hoewel ik nog steeds verliefd was.” Ze probeerde hem al haar twijfels en vragen voor te leggen. „Ik heb gewacht op een reactie, maar hij vond de verzekering dat hij van mij hield voldoende. Over wezenlijke zaken kon hij eenvoudigweg niet praten.

Met pijn in mijn hart zag ik na negen maanden verkering geen kans meer de verschillen te overbruggen, en hebben we, op afstand, afscheid genomen.”

Vorige week stond hij echter weer bij Miranda op de stoep. „Hij kwam alsnog praten, en een laatste poging doen om het weer goed te maken tussen ons. Urenlang hebben we gesproken, maar uiteindelijk moesten we concluderen dat de problemen allesoverheersend waren.

Huilend hebben we afscheid genomen en reed hij weg uit mijn leven. Toen heb ik me wel even afgevraagd wat ik allemaal 'overhoop' gehaald had. Toch heb ik geen spijt, want ik was simpelweg verliefd. En ik geloof ook zeker dat het goed kan aflopen met een vakantieliefde, zeker als er geen cultuurverschillen zijn. Maar van de gedachte dat liefde alles overwint, ben ik wel afgebracht!”