Verkeersboetes

Door P. Chr. van Olst
Als paddestoelen zijn ze overal uit de wegbermen omhooggeschoten. Flitspalen. Iedere automobilist krijgt er vroeg of laat mee te maken. Want wie houdt zich altijd onberispelijk aan de maximumsnelheid? Het gaspedaal is gauw een duimdikte te diep ingedrukt. En de camera is genadeloos. Vier of 5 kilometer te hard? Zestig gulden alstublieft. Is dat nu nodig? Dáárvan word je toch geen heer in het verkeer?

Jelle Kuiper, chef van het Amsterdamse politiekorps, bond deze week in diverse media de kat de bel aan: „Het bestraffen van kleine snelheidsovertredingen via flitspalen behoort tot het beleid van een chagrijnige overheid. Er gaat geen enkele preventieve werking vanuit. Flitspalen roepen eerder weerzin tegen het bevoegd gezag op. Ik kan me die ergernis goed voorstellen. Het is veel beter om automobilisten staande te houden en ze te confronteren met hun overtreding. Zo snijdt het mes aan twee kanten. De overtreder wordt betrapt en krijgt meteen uitgelegd welk gevaar zijn overtreding kan betekenen voor hemzelf of voor andere weggebruikers.”

Hette Quispel, voorlichtster van de gemeente Leiden: „Wij voeren een flitspalenbeleid dat niet is gericht op het bestrijden van hardrijden, maar op preventie, op het voorkomen van ongelukken. Daarom staan flitspalen in de gemeente Leiden niet verdekt opgesteld, maar zijn ze juist heel goed zichtbaar. Zelfs in het donker, want de kastjes zijn uitgerust met ”diamond grade reflexion”, wat een prisma-effect geeft als er licht op valt. Om een voorbeeld te geven van hoe goed het werk: op een kruispunt waar zich in 1995 nog zestien ongelukken met letselschade voordeden, hadden we vorig jaar nog maar één ongeval met letselschade.”

Mr. P. B. Cliteur, strafrechtgeleerde aan de Universiteit Leiden, in zijn ”Inleiding tot het recht” (1992): „Eén van de oudste theorieën is dat het strafrecht er is om het onrecht te vergelden. Het strafrecht heeft tot doel de vergelding. Sommigen zeggen dat dit eigenlijk op niets anders neerkomt dan op wraak (...) Er zijn ook andere manieren om het strafrecht te legitimeren. In de vijfde eeuw voor Christus zei de Griekse filosoof Protagoras dat „geen verstandig mens straft omdat er gezondigd is, maar alleen opdat er niet meer gezondigd wordt.” Hier wordt de grondgedachte van de preventieleer uitgesproken (...) De mens is voor rede vatbaar, zegt men wel (...) Vergelding is een doelstelling van straf die vaak door wat minder pragmatisch ingestelde, de zogenaamde 'principiële' mensen, wordt verdedigd.”

Mr. C. G. van der Staaij, Tweede-Kamerlid SGP: „Je moet het strafrecht principieel zien. Bij mij staat vergelding hoger genoteerd dan preventie, al vind ik dat laatste ook erg belangrijk. Het is ook afhankelijk van de zwaarte van de overtreding of het misdrijf. Ik kan me wel voorstellen dat mensen zich een beetje gepakt voelen wanneer ze een bon thuisgestuurd krijgen omdat ze 3 of 4 kilometer te hard hebben gereden. Al heb ik me ook wel eens laten vertellen dat daar alweer afwijkingen in zijn verdisconteerd. Ik heb geen duidelijke signalen gekregen dat het flitspalenbeleid nu zo omstreden is.”

B. Woudenberg, woordvoerder van 3VO, de organisatie voor verkeersveiligheid: „Jelle Kuiper heeft gelijk en ongelijk. Hij wekt ten onrechte de suggestie dat een automobilist die 3 kilometer boven de limiet zit een bekeuring krijgt. Er wordt pas bekeurd na correctie van de snelheid. In werkelijkheid heeft de snelheid op het moment van de overtreding altijd 4 tot 7 kilometer hoger gelegen dan wordt aangegeven. Kuiper heeft gelijk als hij zegt dat staandehoudingen meer effect hebben dan flitsbekeuringen. Het komt te weinig voor dat automobilisten direct worden aangesproken op hun overtreding. Er is wat dat betreft meer evenwicht nodig. Momenteel gaat 90 procent van de 5 miljoen boetes per jaar via de flitspaal. Dat is onevenredig veel. We moeten mensen blijven aanspreken op hun gedrag, al is het vlees zwak en de auto snel.”

www.flitspaal.nl, de website voor snelheidsmaniakken die hun rijgedrag willen afstemmen op flitspalen: „Alhoewel politie en OM graag de schijn willen ophouden dat opgelegde boetes definitief en onherroepelijk zijn, is dat dus niet het geval. Tegen de boetes kun je bezwaar maken bij de officier van justitie en daarna bij het kantongerecht. Ben je geflitst, dan kun je aanvoeren dat je niet zo hard hebt gereden en dat daarom de apparatuur niet in orde kan zijn. Vraag daarom om de flitsfoto, de bijbehorende snelheidsregistratie, het laatste ijkingsrapport van de gebruikte radarapparatuur en het bewijs dat de apparatuur in overeenstemming met de manual is gebruikt. Hoe meer bezwaarschriften worden ingediend, hoe langer het duurt en hoe meer zand er in de machine wordt gestrooid. En hopelijk wordt er dan eindelijk eens iets gedaan aan het beleid van maximumsnelheid, dat voor het grootste deel niets anders is dan gewoon extra wegenbelasting.”

Medewerker Opdamvan het Gamma-filiaal aan de Dekkershoek in Den Haag: „Radardetectors? Die hadden wij nog niet zo lang geleden in de aanbieding. Een gulden of 400 per stuk. Die kun je zo in je auto plaatsen. Hij waarschuwt wanneer je in de buurt komt van een flitspaal met een camera. Nu hebben we ze niet meer. Er is sprake van dat ze verboden worden. Lasershields, die de politieapparatuur tegenwerken, zijn al verboden. Die hebben wij nooit gehad.”