Appèl

Jongeren

Het landelijk bestuur van de studentenvereniging CSFR is in een reactie aan de leden van de Eerste Kamer ingegaan op de vraag naar de betrokkenheid van jongeren bij het wetsontwerp. In de brief aan de senatoren is eerst aangegeven dat de afwijzing van het wetsvoorstel te maken heeft met het bijbelse getuigenis dat het leven een gave van God is.

Vervolgens wijzen ze erop dat vele medische studenten niet alleen levensbeschouwelijke bezwaren hebben tegen het wetsontwerp, maar ook op principieel-medische gronden hier niet in kunnen meegaan. De CSFR-jongeren wijzen er terecht op dat er sprake is van een breuk met de oude medische traditie die verwoord is in de eed van Hippocrates. Was de taak van de arts tot dusver ziektes te bestrijden, het leven te redden, leed te verzachten, nu wordt hij of zij actief betrokken bij het doden van mensen.

Het protest van jongeren heeft echter ook te maken met de vraag hoe onze samenleving omgaat met de oudere medemens. Daar hebben jongeren ook iets over te zeggen, volgens de brief van de CSFR. Ik citeer: „Wij hechten eraan hier nadrukkelijk als jongeren uit te spreken dat het leven van de ouderen voor ons net zo waardevol is als van jongeren.”

Het wetsontwerp raakt echter niet alleen ouderen, maar ook de jongeren. Het legt de grens voor levensbeëindiging op verzoek bij de leeftijd van 12 jaar. Dus ook minderjarigen krijgen recht op euthanasie. Zeer terecht zeggen de studenten daarvan: „Het is werkelijk onbegrijpelijk dat de overheid minderjarigen niet rijp acht voor het uitbrengen van een stem (...), maar wel voor het nemen van een beslissing over hun leven en hun dood.”

De meeste directies van scholengemeenschappen in onze gezindte hebben besloten leerlingen en studenten toestemming te geven de bijeenkomst op Deo volente 10 april aanstaande bij te wonen. Sommige onderwijsinstellingen geven zelfs een bescheiden bijdrage in de reiskosten naar Den Haag. Een prijzenswaardig initiatief! Het is belangrijk dat jonge mensen merken dat leidinggevenden hen steunen in hun maatschappelijke betrokkenheid en hun zorg over ontwikkelingen.

In een brief van het Hoornbeeck College aan ouders en studenten spreekt de directie de wens uit dat deelname van onze studenten mag bijdragen tot een waardig getuigenis, waarin zichtbaar wordt dat ook jongeren zich zorgen maken over de ontwikkelingen in ons land. De directie voegt eraan toe: „Een waardig getuigenis vraagt om een waardig gedrag, ook na afloop van de bijeenkomst.” Ook dat is goed om te bedenken. Het zou ons getuigenis volstrekt ongeloofwaardig maken als inhoud en stijl niet overeenstemmen.

Laatste appèl

Het zal op 10 april op het Plein in Den Haag een laatste appèl zijn. Een stil protest tegen een juridisch onaanvaardbare wetgeving. Maar ook om aan de senatoren te laten zien dat mensen uitgepraat zijn en het nu overgeven aan God, die alles bestuurt en regeert. Met name jongeren worden opgewekt om te komen.

Omdat de jongeren van vandaag het niet kunnen weten, herinner ik hen aan een bijeenkomst voor bezinning en gebed die op 11 december 1976 werd gehouden in de Jaarbeurs te Utrecht. Zo'n 7000 mensen uit verschillende kerken kwamen toen bijeen om te protesteren tegen de nieuwe abortuswet. Indringende toespraken werden gehouden door ds. A. Vergunst, prof. dr. W. H. Velema en ds. C. den Boer. Het was een laatste appèl.

Nog herinner ik mij dat gesproken werd over diepe en onzegbare nood. Ds. Vergunst herhaalde de woorden van de psalmist: „Sta op, o God! Twist Uw twistzaak” (Psalm 74:22).

Laat dit gebed de komende week ook uw en jouw gebed zijn. En vergeet niet om op 10 april in Den Haag aanwezig te zijn.

J. H. Mauritz, directeur van de Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten