Hartenkreet dr. ir. J. van der Graaf
Op zo'n bijeenkomst als deze lijkt het mooier dan het is. We houden het harmonieus. Intussen ligt een tijdbom onder de gereformeerde gezindte, hoe smal of breed we die ook nemen. De tijdbom van de secularisatie. De tijdbom van de hedonistische cultuur, die bij ons allen binnendringt. Die tijdbom is intussen niet minder dan een fragmentatiebom. In de ene kerk weet men niet meer hoe men samen op de weg moet blijven. In een andere kerk is het ingewikkeld geworden. Een derde kerk heeft grote moeite om de twee vleugels bij elkaar te houden. In weer andere gemeenschappen wordt geklaagd dat er nauwelijks geestelijk leven meer is. Dat is zo'n beetje het kerkelijke plaatje. Intussen heeft onze geachte hoofdredacteur een groepsnaam geïntroduceerd: bevindelijk gereformeerden. Alsof bevinding een groepsgebeuren is en niet de hoogst individuele expressie van de hoogst individuele geestelijke emotie. Als bevinding een groepsgebeuren wordt, kan het heel makkelijk om de verpakking gaan en niet om het hart. Hoe bevindelijk zijn we in werkelijkheid nog? | |