| Het is toch geen automatisme dat bij een groeiende welvaart of een verderreikende opleiding het geloof wordt aangetast? Die invloed vanuit de samenleving is er overigens wel, maar werkt als het ware indirect en ook vaak zonder dat men zich dat bewust is. De bevindelijk gereformeerde bevolkingsgroep behoeft niet lijdelijk af te wachten welke ontwikkelingen over haar heen zullen komen. Zij zal zich steeds moeten afvragen waar en wanneer zij moet veranderen om zichzelf te blijven. Dat is de hoofdlijn in de rede die dr. G. Dekker, emeritus hoogleraar godsdienstsociologie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam, vanmiddag hield op een minisymposium over de bevindelijk gereformeerden op weg naar het jaar 2000. De bijeenkomst werd gehouden ter gelegenheid van het 25-jarig jubileum van dr. C. S. L. Janse als hoofdredacteur van deze krant. De centrale vragen in de rede van prof. Dekker zijn: Hielden de bevindelijk gereformeerden vol in het verzet tegen de 'tijdgeest' (persistentie) of was er sprake van een geleidelijk toegeven (assimilatie)? Moet je je als groep wel blijvend verzetten tegen de ontwikkelingen, of moet een bevolkingsgroep op een aantal punten meeveranderen om als groep herkenbaar te blijven? |
5 oktober 1998
|
