Abortuspil: nieuwe oproep tot strijd

Minister Borst heeft het onder haar ressorterende Agentschap voor Geneesmiddelen de werking van de Abortuspil RU 486 laten onderzoeken en het resultaat ter goedkeuring voorgelegd aan haar College ter Beoordeling van Geneesmiddelen. Dit orgaan heeft nu de beslissing genomen dat er geen bezwaar is om de abortuspil RU 486 op de Nederlandse markt te introduceren, onder de naam Mifegyne. De uitwerking van de beslissing is binnen een maand te verwachten. Drs. L. P. Dorenbos, voorzitter van de Stichting Schreeuw om Leven, roept op tot verzet.

Het onderzoek van deze abortuspil vond plaats op verzoek van de minister van Volksgezondheid en heeft de goedkeuring van het kabinet. Het doel van de abortuspil is om de baby te doden. Het is dus geen geneesmiddel, maar een middel om van een ongewenst kind af te komen. In strijd met onze Grondwet, die het recht op leven van ieder, ook ongeborenen, garandeert. Ook in strijd met de Europese verdragen.

Er dreigt een methode toegevoegd te worden aan de andere methoden van abortus. Het is opnieuw een signaal dat de strijd tegen abortus met veel meer elan en activiteit moet worden aangevat. De grootste zorg is echter of er een beweging van protest op gang gaat komen tegen deze abortuspil RU 486. Het is beangstigend om te ervaren hoe laconiek in 'eigen kring' over abortus wordt gedacht. We zijn natuurlijk allemaal tegen abortus, maar nauwelijks bereid om er actief en volhardend tegen te strijden. Dit is een aanklacht tegen onszelf. De poging om deze abortuspil te introduceren is opnieuw een mogelijkheid die we van de Schepper van al het leven krijgen om te laten zien wat ons het leven waard is in Nederland.

Achterkamer
Dat het paarse kabinet met dit voorstel komt, hoeft ons niet te verwonderen. Kennelijk is er sprake van angst, om zo vlak nadat de Kamers op vakantie zijn gegaan en iedereen de vakantie in zijn hoofd heeft nog snel even alle ethische onderwerpen af te raffelen. Kennelijk is er haast en een achterkamermentaliteit. De kritiek van de SGP en het CDA op deze methode zou moeten worden overgenomen door alle fracties. Dit is geen regeren, maar dicteren. Deze onderwerpen zijn toch niet van gering belang voor ons allen als Nederlanders? Het is terecht dat we ons zeer druk maken over de Bijlmerramp, de drugsdoorvoer, de varkens en het verloren gegane filmpje, maar minstens zo belangrijk is om ons kamerbreed bezig te houden met de vragen over het leven. Dit zijn geen onderwerpen voor alleen kleine christelijke fracties.

Waarom wordt deze discussie verkokerd door de grote 'heersende' fracties? Het zou van staatsmanschap getuigen als deze toenemende ethische problematiek uit de politieke marge werd getrokken.

Het zouden bijvoorbeeld juist de GroenLinksers moeten zijn die hier in de bres springen. Zij vragen terecht veel aandacht voor het milieu. Maar zodra het over het milieu voor onze ongeboren medemensen gaat, doen de meeste politici tot nog toe de verkeerde keuzes. We zullen hen duidelijker met hun dubbelzinnige politiek moeten confronteren. Met de poging om deze pil te introduceren hebben we er weer een goede gelegenheid bij.

Als wij en zij de zeehondjes beschermen, de kippen de ruimte gunnen en de dieren niet willen mishandelen, dan kan het niet zo zijn dat er ook maar één GroenLinkser is die het eens is met het wreed uiteenrukken van een kindje in de moederschoot. We kennen allemaal de echofotootjes van onze kinderen en kleinkinderen, waarop al in een vroeg stadium de armpjes en beentjes en het hoofdje te zien zijn, en we kunnen na drie weken het hartje al horen kloppen. We weten dat we een medemensje doden. En we weten ook dat we het geen dier zouden durven aandoen!

We hebben tot nu toe, sinds de aanneming van de abortuswet in 1981 door de Tweede Kamer, een half miljoen kinderen door abortus gedood. En er zijn duizenden en duizenden moeders die met het probleem rondlopen dat ze hun kindje hebben gedood, zoals onlangs een artikel in het blad OPZIJ bevestigde. We moeten politiek consequent zijn en met abortus stoppen. Doden kan nooit een oplossing zijn. Er is grote haast om een Wet bescherming zwangerschap in te dienen, met uitgebreide steun voor hen die zwangerschapsproblemen hebben. Alleszins mogelijk in een land waar we gezegend zijn met een uitgebreid stelsel aan sociale en maatschappelijke hulpverlening. Er komt een dag dat we ons verbaasd zullen afvragen hoe we zo wreed hebben kunnen zijn om onze eigen kinderen te doden.

Omstreden
De abortuspil RU 486 is zeer omstreden. Over de medische aspecten kunnen we kort zijn en verwijzen naar L. Querido, directeur van de Abortuskliniek in Utrecht, die wijst op de medische gevolgen van het gebruik van de abortuspil: kan hevige (maag)pijnen, soms langdurige bloedingen veroorzaken, met de mogelijkheid van bijverschijnselen en de mogelijkheid van mislukken (5 procent). Hij prefereert de 'normale' abortusmethode, waarbij de baby in stukjes door een slang uit de baarmoeder wordt gezogen. Op de video The Silent Scream, de Stille Schreeuw, die de Stichting Schreeuw om Leven vertoont –ook straks weer op de Wegwijsbeurs– is te zien hoe gruwelijk deze methode is, als het weerloos ongeboren kindje probeert weg te vluchten voor de tangen van de aborteur.

De abortuspil RU 486 zou gemakkelijk zijn, maar de behandeling is zeer omslachtig en duurt ten minste een week, waarna nog niet geheel zeker is of de behandeling volledig gelukt is. Het gevolg van de pil is dat de baby sterft en wordt afgestoten. Het doel van deze pil is niet anders dan de dood van het kind te veroorzaken. Met de introductie van deze pil is een ethische grens doorbroken en staat er niets meer in de weg om ook de euthanasiepil te introduceren. Dit ligt geheel in de lijn der verwachting, nu de minister tegelijk met de introductie van deze dodende pil ook de toepassing van euthanasie verder wil oprekken, ook kinderen vanaf 16 jaar het recht op zelfdoding te geven. Het is uitermate belangrijk in de discussie die nu gaat komen niet alleen te blijven staan bij de abortuspil, maar de brede discussie aan te gaan dat geneesmiddelen nooit bedoeld kunnen zijn om de dood van wie dan ook te veroorzaken. Bij deze discussie moeten de industrie, de farmacie en de politiek breed worden betrokken.

Irak
Als we Irak blijvend boycotten omdat het dodende chemische middelen produceert, als we wereldwijd strijden tegen het gebruik van chemische wapens, dan moeten we de lijn doortrekken en ook de strijd aanbinden als we met chemische middelen ongeboren medemensen doden. De geschiedenis van de abortuspil RU 486 is in dit verband schrijnend en geldt als waarschuwing. Het drama van de abortuspil begon bij het chemisch concern Hoechst, dat zijn Franse dochteronderneming Roussel-Uclaf (RU) toestemming gaf om deze abortuspil te ontwikkelen. Hoechst ontstond na de oorlog uit de splitsing van het Duitse bedrijf IG Farben, dat met het maken van gas Zyklon B miljoenen marken verdiende en zes miljoen joden vergaste.

Met name als gevolg van het bezoek van een zware Amerikaanse pro-life-delegatie onder leiding van de voorzitter van de International Right to Life Federation, dr. John C. Willke, aan de leiding van Hoechst heeft Hoechst besloten te stoppen door de rechten op de abortuspil gratis te geven aan dr. Edouard Sakiz, de uitvinder en de voormalige directeur van Roussel-Uclaf! Deze probeert nu met zijn nieuwe onderneming Exelgyn de abortuspil geïntroduceerd te krijgen. Nu Duitsland in socialistische handen is gevallen, is daar in sneltreinvaart de abortuspil geïntroduceerd en volgt ook Nederland meteen, omdat volgens een richtlijn van de Europese Unie (2309/93 EG) door de acceptatie van een nieuw medicijn in een land van de Europese Unie, een ander land van de EU indien gewenst via een korte procedure van maximaal negentig dagen ook het medicijn, in dit geval de abortuspil, kan introduceren. Hetgeen nu is geschied.

Hoechst adverteert met prachtige, kindvriendelijke advertenties, maar is in werkelijkheid de motor achter het doden van de kinderen. Hoewel de pil ook is goedgekeurd in Amerika, zijn de fabrikanten huiverig om deze pil te maken, als gevolg van de sterke Amerikaanse pro-life-lobby tegen deze pil RU 486. De oud-directeur van Roussel-Uclaf probeert ook in Europa geheim te houden welk bedrijf de pil produceert. Hij doet ook geen pogingen de pil in landen met een sterke pro-life-lobby, als Italië en Portugal, geïntroduceerd te krijgen. Kennelijk beschouwt hij de pro-life-lobby in Nederland als zwak.

We mogen het kabinet dankbaar zijn dat het al deze gruwelijke ethische voorstellen ineens samen, vlak voor de vakantie, in Nederland probeert te introduceren. Daarmee wordt in één klap duidelijk waar we mee te maken hebben. Dit kabinet propageert de dood, wil niet opkomen voor de zwakken. Als zo manifest wordt voorgesteld om het geweld in de moederschoot te propageren, hoeven we ook niet veel te verwachten van de aanpak van zinloos geweld. Integendeel. Door het uitdijende paarse gedoogbeleid op steeds meer gebieden zoals drank, drugs, seks, criminaliteit en nu abortus en euthanasie, zal ons land verder afglijden in liefdeloosheid en verloedering.

Wij zijn direct aan de slag gegaan en roepen deze zomer ieder op om in beweging te komen. Ons plan is om op grote schaal een adhesiefolder te maken. Alle dominees en kerkenraden krijgen binnen enkele weken een ondersteuningsbrief. Wij roepen ook elke lezer op het onderwerp ter sprake te brengen.

Het is een voorrecht om door genade te weten waar de omkeer, de oplossing van alle problemen ligt. Nederland schreeuwt om leven. De Heere God hoort de doodsschreeuw van het weerloze, ten dode opgeschreven kindje; de door seksfanaten vermoorde kinderen; de van ellende creperende drugs- of wat voor verslaafden ook. Wat is ons antwoord? We sturen deze dagen onze Schreeuw om Levenkrant uit met de tekst uit Spreuken 24:10 tot 12: „Vertoont gij u slap ten dage der benauwdheid, uw kracht is nauw. Red degenen, die ter dood gegrepen zijn; want zij wankelen ter doding, zo gij u onthoudt.”

Schriftwoord
Aan ons wordt dit schriftwoord klemmend voorgehouden, om massaal onze knieën te buigen en te komen tot verootmoediging en bekering, om samen massaal op te staan om de eer van onze God te proclameren en Hem aan te lopen om een keer in ons land te brengen.

We hebben een machtige God. Niets is onmogelijk voor Hem. „Want de HEERE aangaande, Zijn ogen doorlopen de ganse aarde, om Zich sterk te bewijzen aan degenen, welker hart volkomen is tot Hem (2 Kronieken 16:9).