Dossier Clinton | 31 januari 1998 |
De hoofdrolspelersMonica Lewinsky, begin vorige week kende niemand haar nog. Zij is niet de enige in Washington die plotseling in het centrum van de belangstelling staat. Hier de namen van enkele hoofdrolspelers in het treurspel rond president Bill Clinton. De vrouwen De eerste naam die opdook was Gennifer Flowers. Clinton ontkende in 1992 in alle toonaarden de bewering van de zangeres dat zij in de jaren zeventig een innige relatie met hem zou hebben gehad. Vorige week berichtten de Amerikaanse media echter dat de president in een besloten zitting voor de rechter de twaalf jaar durende affaire toch zou hebben toegegeven. Eveneens uit de tijd dat Clinton nog gouverneur was van de zuidelijke staat Arkansas, dateert de zaak-Paula Jones. De toenmalige medewerkster van een hotel heeft een rechtszaak tegen de president aangespannen wegens seksuele intimidatie. In dezelfde week waarin de affaire-Lewinsky in alle hevigheid losbarstte, onderhandelden de advocaten van Clinton en die van Jones over een mogelijke schikking. Van latere datum zijn hardnekkig aanhoudende geruchten over Kathleen Willey. De Witte Huis-medewerkster zou niet-zakelijke contacten met Clinton hebben onderhouden. Een collega bevestigde de aantijgingen van de ex-stewardes dat de president haar ongewenste avances zou hebben gemaakt. Zij werd vervolgens voor leugenaar uitgemaakt door Clintons advocaat. Bij de naam Monica Lewinsky vervagen de eerste drie. De meeste stagiaires op het Witte Huis komen het dichtst in de buurt van Clinton bij het maken van de gebruikelijke groepsfoto met de president. De geheime dienst zorgt ervoor dat de afstand groot genoeg blijft. Monica zou de uitzondering op deze veilige regel kunnen zijn. Als getuige in de zaak-Jones ontkende zij een relatie met Clinton, tegen een vermeende vriendin beweerde zij het tegendeel. De juristen
Carrièrejurist Kenneth Starr houdt zich sinds 1994 met de Whitewater-zaak bezig. Begin vorig jaar verraste hij vriend en vijand met de aankondiging van zijn vertrek, een besluit waarop hij snel terugkwam. De speciale aanklager heeft zijn onderzoeksterrein alsmaar uitgebreid, maar boekte nog weinig succes in zijn poging verboden activiteiten van de Clintons aan het licht te brengen. De Republikein denkt nu beet te hebben, maar het is ook mogelijk dat de vis de hengel uit zijn handen rukt. Wie duizend dollar per uur rekent en krijgt, mag zich op grond van dat bedrag een topjurist noemen. Tot op heden heeft Robert Bennett zijn hooggeplaatste cliënt redelijk uit de handen van zijn beschuldigers gehouden. De methode die hij daarvoor gebruikt, is beproefd, hoewel niet zo juridisch. Elke tegenstander van Clinton krijgt een behandeling met pek en veren. Maar volgens de aanvoerder van diens advocatenteam is het juist de president die onophoudelijk wordt besmeurd. Het contact van Lewinsky met de buitenwereld loopt vooralsnog uitsluitend via haar advocaat William Ginsburg. Deze voert onderhandelingen met speciaal aanklager Starr met als doel immuniteit van rechtsvervolging voor Monica te verkrijgen, in ruil voor volledige medewerking aan het onderzoek. Bestuurslid Donovan Campbell van de christelijke mensenrechtenorganisatie Rutherford Institute behartigt de belangen van Paula Jones. De strategie van de advocaat is vrij overzichtelijk, namelijk vaststellen of in het gedrag van Clinton een patroon valt te ontdekken van ongewenste intimiteiten naar vrouwelijke medewerkers toe. De vriend, de vijand Minder geliefd bij de president is Linda Tripp. Als een van de weinigen bleef de Witte Huis-medewerkster op haar post nadat de regering-Bush het veld had moeten ruimen. Na interne conflicten en een overplaatsing liet zij zich kennen als een bittere vijand van Clinton. Reeds verschillende malen bracht zij hem met getuigenverklaringen in diskrediet. |