Een paar maanden
zwerftocht Öcalan

12 november 1998: De Italiaanse justitie houdt Öcalan aan als hij probeert met een valse pas Italië binnen te komen. Hij kwam per vliegtuig uit Moskou aan. Na een kort verblijf in een ziekenhuis komt hij onder huisarrest te staan.

November/december 1998: Het verblijf van Öcalan in Italië leidt tot hevige diplomatieke spanning tussen Rome en Ankara. Turkije vraagt de uitlevering van de Koerdenleider wegens terroristische aanslagen. Italië weigert uitlevering omdat in Turkije de doodstraf mogelijk is. Italië is op zijn beurt weer woedend op Duitsland dat niet om de uitlevering van de PKK-leider vraagt, hoewel Rome Öcalan juist had aangehouden op grond van een Duits arrestatiebevel. Duitsland vreest echter aanslagen als Öcalan binnen zijn grenzen verblijft.

16 december 1998: Het huisarrest van Öcalan eindigt. Hij verblijft in een villa in Rome.

16 januari 1999: Öcalan besluit Italië te verlaten. Er ontstaan hardnekkig geruchten over de verblijfplaats van de Koerdische leider.

19 januari 1999: Turkije levert kritiek op Italië omdat dit land Öcalan heeft laten gaan.

21 januari 1999: Ankara laat weten dat Öcalan „vrijwel zeker” in Rusland verblijft.

1 februari 1999: Öcalan doet volgens zijn Nederlandse advocate B. Böhler een poging om per zakenjet Nederland binnen te komen, maar het vliegtuig wordt geweigerd omdat het zou gaan om een niet-aangemelde vlucht. De PKK-leider wil in ons land de Koerdische kwestie bij het Permanent Hof van Arbitrage in Den Haag aankaarten. Zowel de Koerdische gemeenschap als de Nederlandse overheid is even in rep en roer, maar de PKK-leider verschijnt niet op Rotterdam Airport. Minister Korthals van Justitie zegt Öcalan als een ongewenste vreemdeling te beschouwen.

2 februari 1999: Het Turkse ministerie van Buitenlandse Zaken ontbiedt ambassadeurs van België, Noorwegen en Joegoslavië om hen erop te wijzen dat Öcalan, wiens verblijfplaats opnieuw onbekend is, een „terroristenleider” is die aan Turkije moet worden uitgeleverd. De VS roepen de wereldgemeenschap op Öcalan te weren.

3 februari 1999: Volgens een woordvoerder van het Koerdisch Informatiecentrum in Nederland dreigt de Koerdische vrijheidsstrijd zich naar Europa te verplaatsen. De Koerden zouden bereid zijn tot harde acties, zo voorspelt hij.

14 februari 1999: Öcalan vraagt Griekenland hem politiek asiel te geven. Nederland wordt met klem gevraagd de PKK-leider om humanitaire redenen toe te laten. Den Haag en Athene blijven medewerking weigeren.

15 februari 1999: Griekenland start binnen de EU een diplomatiek offensief voor een permanente verblijfplaats voor Öcalan. Athene ontkent overigens dat de Koerdische leider een asielaanvraag heeft gedaan. Onder meer in Griekenland protesteren Koerden tegen de weigering van Athene om Öcalan toe te laten.

15/16 februari 1999: Öcalan duikt op in Kenia waar hij al vele weken zou verblijven. De Keniaanse autoriteiten leveren de Koerdische voorman uit aan Turkije, waar hij dinsdagochtend zeer vroeg (Nederlandse tijd) aankomt. De autoriteiten in Kenia hebben naar verluidt Öcalan met enige dwang opgepakt in de Griekse ambassade in Nairobi.

In tal van Europese steden bestormen PKK-aanhangers ambassades en consulaten van Griekenland. In Den Haag bezetten tientallen Koerden de residentie van de Griekse ambassadeur en houden daar drie mensen in gijzeling: de vrouw van de ambassadeur, haar kind en een Filipijns personeelslid.