Jan Loots wordt loods

K. Norel is ongetwijfeld bekend bij veel lezers. Oorlog en water zijn de thema's in veel van zijn boeken. Uitgeverij Callenbach besloot ”Loods aan boord” opnieuw uit te geven, maar dan wel „iets moderner, iets eigentijdser.”

De hoofdpersoon, Jan Loots, is het maken van verre reizen over de wereldzeeën beu. Hij wil graag een beroep waarbij hij vaker bij zijn vrouw kan zijn. Zo komt het dat hij zijn achternaam eer aandoet en het beroep van zijn voorgeslacht gaat uitoefenen: Jan Loots wordt loods.

We maken dan kennis met de veelzijdige, gevaarlijke kanten van dit beroep: Er moet gewerkt worden in dichte mist en sneeuw; Jan krijgt te maken met een dronken bemanning; ook moet hij tijdens een zware storm uitwijken naar Noorwegen, zodat zijn vrouw en kinderen in grote spanning zitten. Tijdens die reis ervaart Jan dat de bemanning vaart op Gods genade. Het is Norel ook in dit boek gelukt het christelijk element op een natuurlijke manier te verwerken. Bovendien kenmerkt dit boek zich (na een wat moeizaam geschreven eerste hoofdstuk) door de sfeer, de warmte, de 'knusheid' die eigen is aan het werk van Norel.

Verhalen
Ondanks al de positieve opmerkingen die zijn te maken over auteur en boek vraag ik mij af of deze heruitgave de doelgroep (vanaf 12 jaar) zal aanspreken. Het boek is geen doorlopend verhaal, maar bestaat uit een aantal losse 'delen'. De hoofdpersoon is wel in het hele boek loods Jan, maar in hoofdstuk 7 beleeft hij een avontuur in de mist, in de volgende hoofdstukken raakt hij in een zware storm, in hoofdstuk 13 komt hij terecht in een sneeuwbui... Het zijn (onbedoeld) allemaal op zichzelf staande verhalen. Ik vermoed ook dat het thema en de wat kille voorkant de jongeren niet zullen inspireren. Dat doet echter niets af aan het feit dat eerbetoon aan een stukje van onze geschiedenis (in dit geval dus het loodswezen) op zijn plaats is.