Boekrecensie |
Titel: Op voeten van tijd en verlangen Auteur: Fum van den Ham Uitgeverij: Kok Kampen, 1998 ISBN 90 242 8945 9 Pagina's: 138 Prijs: 22,50
Titel: Grenzeloos
|
Recensie door Tineke Kok-Fens - 11 augustus 1999
Fum van den Ham schrijft levensverhaal vol hoogten en diepten
Woorden vormen droevig kleinoodSoms spreekt een gedichtenbundel je zo aan dat je er niet los van kunt komen. Zo verging het mij met de bundel Op voeten van tijd en verlangen van Fum van den Ham. Geboeid heb ik deze verzen gelezen en herlezen, om er vervolgens weer naar te grijpen en ze nog eens te lezen. Niet dat ik er nu bepaald blij van werd. Daarvoor is de inhoud te geladen en neemt de tragiek een te grote plaats in. Maar hoe zuiver en klaar zijn de inzichten en gedachten in deze bundel geformuleerd. En hoe zorgvuldig is er met eigen emoties omgesprongen. Neem bijvoorbeeld het vers Afstamming.
Het verdriet
Het verdriet
Er groeit een Het weergeven van gevoelens in dergelijke bewoordingen is een gave, die Fum van den Ham in rijke mate bezit. Want dit zijn niet zomaar wat zinnen die aaneengeregen een vers moeten vormen (zoals helaas maar al te vaak gebeurt). Nee, hier heeft elk woord een functie en tezamen vormen ze een droevig kleinood dat niet alleen ontroert, maar je ook verwonderd af doet vragen: wie is de vrouw achter dit vers? Fum van den Ham introduceert deze bundel met de woorden: Onvergetelijk en liefdevol blijft de herinnering aan mijn medepatiënten in Endegeest (Oegstgeest) 1969, 1970, 1971. Dit verklaart al veel en maakt tevens duidelijk dat de schrijfster weet waar ze het over heeft. Ze spreekt met kennis van zaken, hoe verdrietig die dan ook mogen zijn. Ze kent de wereld waarover ze schrijft, omdat ze zelf deel uitmaakte van die wereld.
Hier, waar mijn naam
Hier waar mensen huilen
Hier waar de mensen hun eigen gebaren
zijn.
Tragiek Fum van den Ham hanteert geen rijmschema of bestaande vormgevingen, toch is datgene wat zij schrijft voluit poëzie die, door het juiste woordgebruik, grote zeggingskracht heeft. Nogmaals: blij werd ik niet van deze verzen, daarvoor is de tragiek te groot en zijn de geestelijke zekerheden te vaag. Niettemin blijf ik het een uitzonderlijke bundel vinden die diepe indrukken nalaat.
Grenzeloos
Achter de grenzen van mijn weten en begrijpen, Elma Smit, die in het verleden heeft bewezen een gaaf gedicht te kunnen schrijven, komt in deze bundel ook weer goed uit de verf. Zij weet door middel van woordkeus en vormgeving haar gevoelens op een juiste manier op de lezers over te brengen. Dat ze zich tot de grenzen van haar eigen wereldje beperkt, is een keus die ze zelf bepaalt, al zou het misschien ook wel eens raadzaam zijn die grenzen te verleggen om op een andere manier 'grenzeloos' bezig te zijn. Al met al heb ik van deze bundel genoten. Elma Smit schrijft gevoelige en zuivere poëzie met een duidelijke boodschap. De foto's van haar man, Martin Smit, zijn volledig op de inhoud afgestemd. Samen vormen poëzie en fotografie in deze bundel een fraai en harmonieus geheel.
|