Boekrecensie

Titel: Het glazen huis
Auteur: Mies Vreugdenhil

Uitgeverij: De Groot Goudriaan
Kampen, 1999
ISBN 90 6140 633 1
Pagina's: 159
Prijs: ƒ 26,90

Recensie door G. W. van Leeuwen-van Haaften - 12 mei 1999

Pastoriebewoners

In ”Het glazen huis” maken we kennis met een predikantsechtpaar. Mies Vreugdenhil neemt haar lezers in deze roman mee naar de pastorie van dominee De Weerd en zijn vrouw, Irene.

In het kleine dorpje volgt men het leven van de bewoners van het glazen huis op de voet. Irene en Pieter hebben een goed huwelijk. Maar om hen heen gebeurt nogal wat. Ze krijgen te maken met incest, mishandeling, een sterfgeval door xtc op een houseparty, een borstoperatie, Tsernobyl-kinderen, enzovoorts. Ingrijpende dingen. Het thema incest wordt in het boek het meest uitgewerkt, omdat we met het slachtoffer meeleven. Tussen alles door volgen we de maandelijkse cyclus van Irene. Zal er ooit een kindje komen?

Mooi beschreven is het krijgen van een beroep uit een andere gemeente. In deze huis-, tuin- en keukenroman geeft de schrijfster af en toe commentaar op ”misstanden” in de gemeente of in het algemeen. Dit doet ze via Irene of haar moeder. Het dagboekfragment in hoofdstuk 11 komt wat vreemd over. Het geestelijk gehalte van het boek is oppervlakkig. Maar dat geeft de schrijfster zelf al aan, als ze via Irenes moeder iets over het recenseren van andermans boeken zegt. Ik noem het een sausje. Juist bij een domineesechtpaar mogen we toch wel meer diepgang verwachten? Nu lijkt het net of een pastorie vol met maatschappelijke problemen zit. Het boek heeft een happy end!