Recensie door P. J. Vergunst - 23 september 1998

Van Hadassa naar Sierra

Twee boeken waarin het joodse meisje Hadassa de hoofdpersoon is, maakten van Francine Rivers een in de gereformeerde gezindte bekend schrijfster. “Een rode draad”, nu in vertaling verschenen, is een heel ander boek van „een van Amerika's meest geliefde romanschrijfsters”.

Sierra Madrid is getrouwd met Alex, zoon van een katholieke, Mexicaanse gastarbeider. Als hij zich in zijn werk stort en een baan in het verre Los Angeles accepteert, is de kiem voor de verwijdering van zijn vrouw gelegd. De beschrijving van dit deel van de roman, ongeveer de eerste honderd bladzijden, is erg clichématig, en daarom niet het meest boeiende deel.

De tekening van de karakters wint aan diepte nadat Alex een echtscheiding heeft aangevraagd en Sierra met haar twee kinderen alleen is komen te staan. In deze periode leert ze zien wie ze zelf is, zowel tegenover God als tegenover haar medemensen. Als een spiegel fungeert voor haar het ook historisch interessante dagboek van haar overgrootmoeder, die 130 jaar eerder haar man tijdens de trek naar het westen van Amerika moest volgen. Rivers sluit wanneer Sierra naar Los Angeles verhuisd is, elk hoofdstuk af met een aantal bladzijden uit dit aangrijpende dagboek. Er blijkt een rode draad te zijn die het leven van Sierra met dat van haar overgrootmoeder verbindt.

Bergrede
Deze roman is een uitwerking van de woorden uit de Bergrede eerst het Koninkrijk Gods te zoeken, waarna alle dingen toegeworpen worden: Alex en Sierra vinden elkaar opnieuw, na tweezijdige schuldbelijdenis. Het is de context van een Amerikaanse kerk waarbinnen het leven van Sierra opnieuw structuur krijgt, in veel dingen afwijkend van de Nederlandse situatie.