De zonden van het voorgeslacht

De flamboyante Emma Bauer is tachtig jaar als het verleden tijdens een verhuizing hard op haar afkomt. Ze beseft wat ze haar dochter heeft aangedaan met haar leugens over haar afkomst; tegelijkertijd ziet ze dat haar kleindochter op het punt staat haar huwelijk te verknoeien, net als Emma vroeger zelf heeft gedaan.

Emma is de spil in het boek ”Eva's dochters”, dat na een korte proloog begint bij overgrootmoeder Louise. Vlak na hun huwelijk, aan het eind van de negentiende eeuw, besluit haar man naar Amerika te vluchten. Hij is een overtuigd pacifist en wil de dienstplicht ontlopen. Louise is furieus dat hij haar in de steek laat, reist hem zodra het kan toch achterna, en ondanks haar mokken blijkt dat ze de juiste keuze heeft gedaan. In Amerika wordt haar man dominee en hij blijft een vredelievend persoon.

Van de dochters die ze krijgen is Emma het zorgenkindje. Ze gedraagt zich uitbundig, is dol op pianospelen en sinds ze een optreden van een rondtrekkend orkest heeft meegemaakt, wil ze niets liever dan later het suffe dorp verlaten en ook zo'n leven gaan leiden.

Het loopt anders. Verdoofd door schuldgevoel over de dood van haar zus en een aanbidder accepteert ze de uithuwelijking aan de kille Karl Bauer. Het huwelijk is van meet af aan een mislukking. Als Emma eindelijk een kind verwacht, is Karl door het dolle heen: het kind kan onmogelijk van hem zijn. Hij probeert Emma te dwingen tot een abortus, maar ze weet weg te komen en gaat op zichzelf wonen in de stad. Ze vertelt haar dochter Grace dat haar vader haar niet gewild heeft, maar ze verzwijgt wie Graces werkelijke verwekker is.

Nieuwsgierigheid
Tijdens het inpakken van Emma's spullen voor de verhuizing, raken Grace en haar dochter Suzanne bevangen door nieuwsgierigheid. Ze gaan op onderzoek uit en komen langzaamaan achter een groot deel van de waarheid. Pas aan het eind van het boek doet Emma uit de doeken wie Graces echte vader is en daarmee wordt het vermoeden bewaarheid dat aan het begin van het boek al min of meer is gewekt.

Wie de naam van Emma's minnaar tot aan het eind van het boek wil bewaren, doet er goed aan niet de titels van de zes delen waarin de roman is opgesplitst te lezen. Die delen volgen chronologisch gedeelten uit het leven van Louise, Emma, Grace, Suzanne, de minnaar en ten slotte Emma en haar geliefde. Daar omheen en tussendoor heeft schrijfster Lynn Austin het heden verweven, waarin Emma verhuist en haar dochter en haar kleindochter haar verleden napluizen.

Slachtoffer
Emma is op en top de hoofdpersoon in dit boek. Ze maakt het zichzelf en haar omgeving vaak knap moeilijk, maar ze is ook slachtoffer van de omstandigheden waarin ze is terechtgekomen. Het lezen van de emotionele en lichamelijke mishandeling die Karl haar aandoet, is al genoeg om haar al je sympathie toe te dragen. De andere personen (Louise, Grace en Suzanne) blijven wat kleurloos ten opzichte van Emma, maar de manier waarop ze met elkaar omgaan kan heel goed herkenning oproepen.

”Eva's dochters” is een prachtige roman, vooral voor vrouwen en meisjes. Het boek wijst erop dat de zonden van het voorgeslacht schade toebrengen aan het nageslacht, maar dat er bij een oprechte belijdenis ruimte is voor vergeving, zowel van God als van de mensen die beschadigd zijn. Het laat ook zien hoe snel een huwelijk verwoest kan zijn als er geen ware liefde voor elkaar leeft.

Het boek is niet te dik. Veel boeken uit dit genre hadden minstens de helft dunner kunnen zijn, maar Austin schrijft haar verhaal met goedgekozen woorden, zonder overbodige en stroperige uitweidingen. Kortom, een prima boek met een heilzame boodschap.