Het geheim van de roos

De omvang van ”Een roos als herinnering”, geschreven door Michael Phillips, zou (evenals het lelijke omslag) niet-boekenwurmen kunnen afschrikken. Dat is jammer, want juist voor mensen die weinig lezen, bevat dit boek een aantrekkelijk verhaal: laagdrempelig, boordevol spanning en romantiek en bovendien voorzien van een vleugje historie.

„Berlijn 1961. Karin Duftblatt loopt door de straten van de stad. Ze heeft een geheime missie. Ze heeft een nieuwe naam, een andere identiteit.” Buiten de saaie kantooruren om, is de eenzame Karin (eigenlijk Sabina) betrokken bij de het smokkelen van foto's én Joden van Oost- naar West-Duitsland. De hele wereld zou te weten moeten komen wat Stalin heeft gedaan en wat zich nog altijd afspeelt in geïsoleerde delen van Rusland.

De Muur
Dan komt na vele jaren Karins jeugdliefde, Matthew, onverwacht op haar weg. Hun wederzijdse liefde blijkt in de lange periode van scheiding alleen maar te zijn verdiept. Matthew vraagt Sabina ten huwelijk. Voordat ze trouwen, moet echter Sabina's vader, die al sinds de Tweede Wereldoorlog gevangen zit (hij was bevriend met ds. Dietrich Bonhoeffer, die betrokken was bij een aanslag op Hitler), bevrijd worden. Sabina kan hem onmogelijk in het Oosten achterlaten.

Sabina's vader, een baron, blijkt te worden vastgehouden door een 'jeugdvriend' van haar en Matthew, Gustav, die vol wrok zit tegen Sabina, omdat hij haar destijds niet krijgen kon. Zijn enige levensdoel: wraak nemen op de baron en zijn dochter.

Als de Muur dwars door Berlijn wordt opgetrokken, verslechteren de omstandigheden voor Sabina en Matthew alleen maar. Opnieuw raken ze elkaar kwijt. Matthew is er na een ernstig ongeluk zelfs stellig van overtuigd dat Sabina niet meer leeft. Pas als er na maanden een pakje zonder afzender, maar mét een roos bij hem wordt bezorgd, krijgt hij nieuwe hoop.

Onberispelijk
Er gebeuren veel spannende dingen in dit boek. Behalve de naam van Bonhoeffer kom je ook andere bekenden zoals die van de apologeet C. S. Lewis tegen. Door heel de roman klinkt het christelijk getuigenis: Wat er ook gebeurt, volg Mij. Bevreemdend daarbij is wel dat de twee hoofdpersonen op de rustdag uit eten of naar de dierentuin gaan. De karaktertekeningen zijn wat zwart-wit. Sabina, haar vader en Matthew zijn ware 'filmsterren': knap van uiterlijk, onberispelijk van binnen. Gustav is en blijft door en door slecht.

Dat het verhaal goed eindigt, kun je vanaf het begin op je klompen aanvoelen. Toch is het niet voorspelbaar, want als lezer blijf je je afvragen hóe alles ooit kan goedkomen. De vertaling laat te wensen over: „Na hun besteling te hebben gedaan, en over de volgende dag te hebben gepraat, dwaalde hun gesprek af naar het verleden” (blz. 54). Op dezelfde pagina: „Alle dingen waar jij en je vader bang voor waren (...) is uitgekomen”. Ook staan er veel tikfouten in dit overigens mooie boek; op blz. 272 bijvoorbeeld: „maddelpunt”; „dat het pure lwaasheid as om (...) door te gaan.” ”Een roos als herinnering” is het tweede deel uit een serie, maar kan goed afzonderlijk gelezen worden.