Stonewycke in de oorlog

In het (maar liefst) vijfde deel van de Stonewycke-serie komt het Schotse landgoed zelf weinig ter sprake. De auteurs Michael Phillips en Judith Pella situeren de erfgename ervan, Allison, in het gebombardeerde Londen. Haar man Logan verblijft als Britse spion in Frankrijk. Het is echter niet alleen de Tweede Wereldoorlog die de hoofdpersonen in ”Schaduw over Stonewycke” van elkaar gescheiden houdt.

Door het met vaart geschreven verhaal lopen twee lijnen die elkaar nu en dan kruisen. Logan ontvlucht zijn (huwelijks)problemen en gooit zich in het verzet tegen de Duitsers. Hij maakt spannende avonturen mee bij het doorseinen van radioberichten en het bevrijden van gevangenen. Op gezette tijden wordt hij met de andere lijn van zijn leven geconfronteerd. „Is er meer moed voor nodig om vader te zijn dan soldaat?” vraagt een Française met wie hij samenwerkt.

De auteurs richten de schijnwerper vooral op Logan. Scheen hij op Stonewycke weinig doortastend, als verzetsstrijder blijkt hij een ware held te zijn. Niet altijd komt die karaktertekening levensecht uit de verf. Allison verschijnt slechts een enkele keer in beeld. Zij is naarstig op zoek naar sporen van haar man, wat haar benauwde ogenblikken bezorgt.

Happy end
Mijn bezwaar tegen de roman is dat hij bitter weinig toevoegt aan wat er op het terrein van dit genre reeds bestaat. Voor veertig gulden heb je de zoveelste bundel stampvol sluwe complotten, slimme listen en spannende achtervolgingen in handen. Altijd zijn de ”goeden” de ”kwaden” nét te vlug af en zelfs als de hoofdpersonen in de meest penibele omstandigheden verkeren, vermoedt de lezer toch wel dat ”the end” ”happy” zijn zal. Het (christelijk) geloof speelt bij die goede afloop een –soms wat goedkope– rol.

Deze kenmerken kunnen voor de lezer desalniettemin reden zijn om naar het boek te grijpen. Wie eens niet wil nadenken, kan zich hiermee rustig naast de kachel nestelen. En passant krijgt hij een lesje in moraal en in geschiedenis mee, zodat hij zonder scrupules de laatste bladzijde haalt, in de wetenschap dat, áls het verhaal hem al niet baat, het hem ook niet schaden zal.