Belijdenisbeweging in EKD bundelt teksten

Getuigen over een
kerk in woelig water

Het schip van de kerk is in woelig water terechtgekomen. Met deze openingszin in ”Weg und Zeugnis” typeert ds. H. Hellenschmidt de situatie van de Evangelische Kerk in Duitsland (EKD). Belijdenisbewegingen binnen de Duitse volkskerk roepen daarom op tot trouw aan Schrift en belijdenis.

”Kein anderes Evangelium”, opgericht in 1966, heeft een groot aantal referaten en artikelen van vertegenwoordigers uit de belijdenisbewegingen gebundeld. Het boek is een indrukwekkend getuigenis van de energie en de denkkracht die behoudende Duitse predikanten en theologen aan de dag leggen om het pand van de Reformatie te bewaren. Als dit streven weer een plaats krijgt in de kerk, schrijft Martin Westerheide (blz. 83), als de kerk haar ambt van wachter weer waarneemt, wordt de belijdenisbeweging overbodig.

Zolang dit niet het geval is, nemen de bewegingen binnen de EKD een heel eigen plaats in. Hun kritische houding ten opzichte van de kerk, die in hun ogen veel te liberaal is, zorgt ervoor dat de kerkleiding beperkte ruimte biedt aan behoudende stromingen. Theologische overzichtswerken en encyclopedieën besteden verder weinig aandacht aan belijdenisbewegingen. „Blijkbaar is de beweging een marginale randverschijning”, wordt enigszins teleurgesteld opgemerkt (blz. 20). Deze spanning is in het hele boek voelbaar.

Israël
De lijvige bundel is in twaalf hoofdstukken verdeeld, waarin een keur aan vragen aan de orde komt. Schriftgezag, zending onder Joden, abortus, homoseksualiteit, de charismatische beweging en vrouwelijke ambtsdragers, alles wordt belicht vanuit een confessioneel standpunt. „Een verkiezing van Israël, die voorbijgaat aan Christus, hoort door de kerk niet geleerd te worden”, schrijft Bernhard Bonkhoff. „De nieuwe Israël-theologie wordt niet aan de Bijbel ontleend, maar wordt daarin ingelezen” (blz. 463). Tegen de charismatische beweging wordt scherp stelling genomen (blz. 589-590).

Trouw aan de confessie sluit voor vertegenwoordigers van de belijdenisbewegingen een wetenschappelijke grondhouding niet uit. Daarom verzetten ze zich tegen opmerkingen als zouden belijdende christenen theologisch matig gevormd zijn. Wie de nieuwe bundel op zich laat inwerken, zal zo'n kleinerende opmerking niet durven maken.