Een eenvoudig en opwekkend woord van J. Goedhart

Licht en soms wat schemerig

J. Goedhart heeft „een opwekkend woord” geschreven. Voor mensen met „momenten dat je het niet meer ziet zitten.” Zijn bundeltje ”In Licht en Schemer” bevat niet minder dan 72 stukjes voor „stille uren, in eenzaamheid, in de file.” Daarbij komen onderwerpen aan de orde als Gebed en Bijbel, kerkgang, Gods liefde, vergeving en nodiging, catechese en belijdenis en dergelijke.

De uitgave bevat veel aansprekende raadgevingen. De auteur verstaat de kunst om in korte schetsjes een gedachte over te brengen. Hij gebruikt daarbij vaak op het moment van schrijven actuele informatie. Zoals over de ruimtevaarder en natuurkundige dr. Ulf Merbold. De Duitser kwam in zijn draai om de aarde elke 19 minuten boven zijn geboorteland. Hij dacht aan de Eerste Wereldoorlog. Zijn grootvader vocht toen in Frankrijk. Zijn vader fungeerde als militair tijdens de Tweede Wereldoorlog. De astronaut zag vanuit den hoge echter niet eens de grens. „Als je eenmaal vanuit de ruimte naar de aarde hebt gekeken, dan heeft dat geen enkele zin meer”, zei hij met het oog op oorlog voeren.

Soms zou een lezer ertoe kunnen komen om te denken: Ging het maar zo eenvoudig. Bijvoorbeeld rond Goedharts aanspraak tot iemand die „wat depressief” is. „Ziet u het niet meer zitten? In ziekte, zorg en welke moeilijkheden ook misschien? Toch wil Jezus uw Helper zijn.” Wie zou zoiets durven ontkennen? Toch blijkt in de praktijk van het pastoraat een dergelijke benadering lang niet altijd 'effectief'.

Soms valt een vraag te stellen. Zoals waar ter sprake komt dat God „wel eens lacht om dat gedoe van ons daar op aarde. Vooral als wij zo nodig weer eens een grote mond moeten opzetten tegen onze naaste.” De Bijbel spreekt er inderdaad soms over dat God lacht. In Spreuken 1: 26 bijvoorbeeld. Daar gaat het over degenen die Gods raad verwerpen. „Zo zal Ik ook in ulieder verderf lachen.” Dat is heel ernstig. Behoort het opzetten van een grote mond tegen de buurman niet bij het aan de laars lappen van Gods geboden? Is Gods lach dan niet huiveringwekkend?

Evangelie
Het Evangelie wordt rijk tentoongespreid. Wie de Bijbel leest, zal „'t merken: „Welk een Vriend is onze Jezus.” In Zijn armen zijn wij veilig.” Of zoals in een stukje waarin Spurgeon ter sprake komt. Toen deze „eens bij een vriend kwam die een nieuwe schuur had laten bouwen, zag hij dat daar een windwijzer op stond. Op die windwijzer had de eigenaar de woorden laten zetten: God is Liefde. Toen vroeg Spurgeon: „Wil je daarmee zeggen, dat de liefde van God zo veranderlijk is als de wind?” „Welnee”, zei z'n vriend, „het betekent alleen: God is Liefde, hoe de wind ook waait.” Ziet u? In voorspoed en in tegenspoed... toch: God is Liefde! Tòch,” aldus Goedhart.

De uitgave is niet bevindelijk in de ouderwetse zin van het woord. Wedergeboorte, strijd tussen vlees en geest en de openbaring van of opwas in de kennis van Christus komen althans expliciet nauwelijks aan de orde. Misschien past dat niet in het patroon en de opzet van het boekje. Sommigen zullen dat toejuichen. Andere betreuren het.