Brieven die herinneren aan de brieven van Samuel Rutherford

Het uitzien van Mary Winslow

”Leven en sterven met Christus” is een vervolg op ”Het Leven met Christus”. Beide boeken maken de herinneringen, dagboekaantekeningen en brieven van Mary Winslow compleet. Bijna driehonderd bladzijden waren nodig om het eerste deel van haar leven te beschrijven. Dik 250 bladzijden beschrijven het tweede deel, vanaf haar 74e jaar tot en met haar ruime sterven op 80-jarige leeftijd. Het eerste deel was indrukwekkend, dit tweede is nog indrukwekkender. Deel één beleefde al de vierde druk, ik hoop dat deel twee veertien drukken beleeft! Voor mij heeft dit boek een overvloedige maaltijd betekend.

Mary Forbes werd in 1774 geboren op de Bermuda-eilanden en na in Engeland tot bekering te zijn gekomen, is zij met haar gezin van tien kinderen naar Amerika geëmigreerd. Zij verloor bij aankomst haar jongste kind en ontving bericht van het plotselinge overlijden van haar man. Weduwe op haar 40e jaar met de zorg voor de negen kinderen en nog maar pas aangekomen in het wildvreemde land, werd ze getroffen door wanhoop en vertwijfeling. Maar ze mocht ervaren dat God haar bijzonder vertroostte. God beloofde haar dat ze haar gezin onverdeeld in de hemel zou terugzien. De Heere liet haar ook meemaken de bekering van enkele kleinkinderen. „God heeft ze ertoe gebracht om hun hart aan Jezus te geven. De Heere is bezig mijn gebeden te verhoren. God heeft de mantel van Zijn liefde op mijn kleinkinderen geworpen en hen tot Zijn Koninkrijk geroepen.”

Een groot aantal brieven van haar hand is bewaard gebleven. God had haar de pen eens vaardigen schrijvers gegeven. Zij schreef zelden een briefje, hoe beknopt ook, waarin niet iets was wat de aandacht op de eeuwigheid vestigde. Ze bevatten alle de geur van de naam van Christus! In haar brieven zien we haar in het hart en ze getuigen van hartelijke gunning en ook van liefdevolle vermaning. Ze doen me sterk denken aan de brieven van Samuel Rutherford: „Ach help mij Zijn heilige Naam prijzen en loven.”

Kernwoorden
Ik zou deze brieven willen typeren als bevindelijk evangelisch. Hier volgen enkele kernwoorden uit dit kostelijke boek.

De brieven zijn evangelisch: ze schreef bij de ziekte van een man aan diens vrouw: „Christus' liefste eigenschap is barmhartigheid. Deze zelfde Jezus, zeg dat tegen je man, wacht om genadig te zijn. Hij staat te luisteren of Hij zijn stem hoort. Zeg hem dat hij niet naar binnen moet kijken om bewijzen, maar rechtstreeks en alleen naar Jezus moet opzien. Het komt niet in het hart van Jezus op om Zich van de verachtelijkste, die Hem aanroept, af te wenden.”

De brieven zijn ook christocentrisch: een warme liefde tot Jezus doortrekt dit hele boek! Ze zegt: „Welk een hart heeft Jezus toch. Weten jullie waaruit dat bestaat? Het is een oceaan van goedheid, een zee van onpeilbare en onbegrensde en ongeëvenaarde liefde, van liefde tot arme zondaren, die slechts naar Hem behoeven op te zien en naar Hem te zuchten. Het is de vreugde van Zijn hart om zondaars zalig te maken.” Heel vaak spreekt ze over Jezus als mijn beste, naaste en dierbaarste Vriend! „Zonder Hem zou dit leven een schrijnende leegte zijn, Hij is het Die mijn hart verheugt en op Hem vertrouw ik. Die liefhebbende, tedere en medelijdende Jezus. Hij wil beide een Vader en een Moeder voor jullie zijn. Hij is beter dan tien ouders en tienduizend vrienden. Eén blik, één begeerte, één zucht zal Hij opmerken. O, dat eindeloze mededogen des Heeren!”

Hemelgericht
Mary Winslow schrijft voorts hemelgericht: heerlijke dingen zegt ze over de hemel. Daar zal zeker herkenning zijn der heiligen. „In de eerste plaats zal ik daar zien mijn eigen allerdierbaarste Zaligmaker op de troon, terwijl Zijn aangezicht straalt van onuitsprekelijke liefde en met een verwelkomende glimlach op elke gelaatstrek. Dan mijn beminde man zal ik weer terugzien, wiens kleingeloof hem nog te elfder ure voor eeuwig heeft verlost. Mijn dierbare moeder die als het ware ”welkom Thuis” tot mij zegt... en een menigte anderen die allen de troon omringen van de Verlosser, terwijl ik neergebogen lig aan Zijn voeten, opgetogen van vreugde en aanbiddende liefde over de onmetelijke genade die mij daar gebracht heeft. Halleluja, halleluja, God zij geloofd, eindeloos geloofd!”

Ook gelooft ze dat er verschil is in de mate van heerlijkheid: „En hoewel daar geen gebrek zal zijn, want elk vat zal vol zijn, toch zullen de grotere vaten meer inhoud hebben naar hun afmetingen die ze hier beneden hebben gehad.”

Biddend leven
Mary Winslow schrijft vanuit een biddend leven. „Onderhoudt gemeenschap met Hem over alles wat in je hart is, als je gekrenkt bent, ga het Christus vertellen, als je iets nodig hebt, ga het Christus zeggen, als je in moeilijkheden verkeert, ga het Christus zeggen. Vertelt Hem alles, alles. Leg je hart, precies zoals het is met al zijn koelheid, dodigheid en zondigheid, voor Hem open en houd niets achter voor Christus.”

Een ander kernwoord is beproeving: „Een tijd van beproeving is een tijd van bemesting in de grond om je vruchtbaarder te maken tot een goede oogst te zijner tijd. Alles wat ons mocht uitdrijven of uitlokken tot Jezus, is een zegen. Elke waarheid van Gods Woord doet pas enig nut voor ons als het wordt uitgewerkt in de ervaring van de ziel, menigmaal door benarde omstandigheden. De Heere doet niets tevergeefs voor Zijn volk, want Hij bemint ze te zeer om hen zonder reden te bedroeven! Hij heeft ons zo lief dat Hij niet het gewicht van een vinger of een veertje onnodig op ons zou leggen. Zoek meer naar opgeruimde onderwerping dan naar wegneming van de verdrukking”, schrijft ze.

Voorportaal
Het laatste hoofdstuk beschrijft haar sterven. Ontroerend! Dinsdagavond 3 oktober 1854 ging zij in tot haar rust. Het doodsvertrek was een voorportaal van de hemel. Haar vermagerde hand hief ze op en haar matte ogen waren hemelwaarts gericht. Ze riep tot driemaal toe: een onbewolkte dood! Daarna als laatste: ik zie U, ik zie U, ik zie U. Wat ziet u, lieve mama? Haar enige antwoord was: ik zie U! Ik zie U!

Mary was een moeder van tien kinderen en is een moeder in Israël. Ze geeft ons helder geestelijk onderwijs, dat ze zelf heeft mogen leren van God in haar vele ervaringen, opgedaan tijdens haar pelgrimsreis naar Huis.