Gemengde gevoelens
bij ”Zingend geloven”

„Vijfentwintig jaar na het verschijnen van het Liedboek voor de Kerken blijkt gestage vernieuwing en aanvulling nog altijd gewaardeerd.” Met deze aanbeveling liet de Interkerkelijke Stichting voor het Kerklied (ISK) het zesde deel van de serie ”Zingend Geloven” het licht zien, een bundel die gemengde gevoelens nalaat.

Na het verschijnen van het Liedboek in 1973 heeft de ISK het maken van nieuwe kerkliederen gaande gehouden en gestimuleerd, onder andere door het uitgeven van de bundels ”Zingend Geloven”. Aanvankelijk stonden ze vol met liederen die niet in het Liedboek terecht waren gekomen, maar waarvan men vond dat die niet mochten worden vergeten. Later werden nieuwe liederen toegevoegd. Met de 25e verjaardag van het Liedboek verscheen deel zes van ”Zingend Geloven”. Naast een aanbod van nieuwe liederen voor gemeente en cantorij, is in dit deel een flink aantal onberijmde bijbelgedeelten opgenomen. Vandaar dat het de ondertitel ”Bijdragen tot de ontwikkeling van het nieuwe kerklied” meekreeg.

Het moge ons duidelijk zijn dat deze nieuwe kerkliederen nog al ver van de praktijk van de erediensten staan zoals wij die gewend zijn. Niettemin maakt het nieuwsgierig over wat op het terrein van het kerklied vandaag de dag verschijnt. Deze bundel roept gemengde gevoelens op.

Onmiskenbaar is de laatste jaren de belangstelling van veel dichters en componisten voor het kerklied toegenomen. Dat er daarbij, gezien hun verschillende kerkelijke achtergrond, sprake is van een grote verscheidenheid in tekst en toon, zal duidelijk zijn. De ISK zegt daarover: „Wij kunnen tegenwoordig, in deze tijd van grote pluriformiteit, niet meer spreken van ”de” ene kerkelijke taal of muziek. Maar uit deze verscheidenheid zal, naast wat de laatste jaren reeds verworven werd, naar wij allen hopen op den duur ook een nieuwe klank van de Kerk kunnen groeien.”

De ISK geeft daar verder geen uitleg aan. Ik vrees echter dat zij hiermee niet het geklank bedoelt, waarmee het volk in Psalm 89 wordt zalig gesproken. Dat de ISK toch over de Kerk met een hoofdletter spreekt, berust dan waarschijnlijk op een vergissing. Over verscheidenheid gesproken!

De bundel laat gemengde gevoelens na. Naast diepzinnige teksten is er ook het nodige horizontale gedachtegoed. Naast prachtige melodieën zijn er ook producten van een welhaast onzingbaar niveau. Het hoort kennelijk allemaal bij de hooggestemde pluriformiteit, waartussen overigens best iets goeds is te vinden.