Recensie door J. van 't Hul - 30 september 1998

Preken van Huntington

In zijn dagen werd William Huntington van antinomianisme en „gevaarlijke dwalingen” beschuldigd. Daar wist de 'kolensjouwer' uit Londen echter wel raad mee. In onze dagen wordt Huntington in toenemende mate verdacht van hypercalvinisme. Hoe onterecht beide beschuldigingen zijn, moge blijken uit “De Fontein des levens”, het derde (en laatste) deel van de “Verzamelde leerredenen” van William Huntington.
De hier gepubliceerde vijf predikaties zijn vertalingen van eerdere leerredenen, gepubliceerd in deel VI van de zogenaamde Collingridge-edition (Londen, 1856). De vertaling is, evenals van de beide eerste delen in deze serie, van de hand van mevr. G. H. C. Pas-Donker uit Waddinxveen. Onzorgvuldigheden in de vertaling hebben we niet gevonden.

De eerste leerrede uit dit derde deel heeft Romeinen 3:31 tot onderwerp: „Doen wij dan de wet teniet door het geloof? Dat zij verre; maar wij bevestigen de wet”. Het is opmerkelijk hoe helder en gaaf deze volstrekt onopgeleide man de tekst uitdiept in vele punten en onderverdelingen, en met hoeveel licht en robuuste stelligheid hij de tekst vervolgens kort en bondig toepast. Niet zo verwonderlijk dat de Engelse koning George III zijn boek graag las, dat prinses Amalia regelmatig Huntingtons diensten bezocht, dat ds. J. C. Philpot hem zeer respecteerde en dat dr. J. Owen hem hogelijk bewonderde.

De overige leerredenen uit dit boek gaan over 2 Timótheüs 4:13, 2 Timótheüs 2:24 en 25, Lukas 13:24 en Psalm 104:3. De preken zijn veel te lang om in leesdiensten te worden gebruikt. Hoe spijtig.