Thema ”heiligmaking” vraagt praktische uitwerking

Eerlijk antwoord uit de Schrift

Jongeren groeien op in een totaal geseculariseerde samenleving. Daarom is het goed dat de kerken aandacht besteden aan het bijbelse thema ”heiligmaking”. Vooral omdat veel hedendaagse waarden en normen in de huidige maatschappij geheel geaccepteerd zijn en onder jongeren vaak geen vragen meer oproepen. Het boekje ”Jongeren en de heiligmaking” biedt een handreiking.

De publicatie uit de kring van de Gereformeerde Gemeenten bevat enkele omgewerkte versies van lezingen die ds. A. Moerkerken en ds. W. Harinck op jongerenconferenties hebben gehouden. Deze zijn aangevuld met vragenbesprekingen door ds. C. Harinck en ds. A. Schreuder. De inleiding is van de hand van de heer J. H. Mauritz.

Ds. Moerkerken behandelt in zijn lezing de dogmatische kant van het onderwerp, ds. Harinck gaat veel meer in op de praktische uitwerking in het leven van mensen. Nadat de betekenis van het woord ”heiligen” in de Schrift is uitgelegd, wordt uitgebreid stilgestaan bij het verband en het onderscheid tussen rechtvaardigmaking en heiligmaking. Immers, wie de heiligmaking losmaakt van de rechtvaardigmaking, houdt niets anders over dan een wettisch leven. Ook in de beantwoording van de vragen komt dit steeds weer naar voren.

Tegelijk ligt hier het grote gevaar: het leven van het geloof wordt zo gesystematiseerd dat het een navolgbaar en voorspelbaar proces is. Opvallend is hoe vaak vanuit de geschriften van de reformatoren en de oudvaders of vanuit de belijdenisgeschriften wordt geargumenteerd, en hoe weinig vanuit de Schrift zelf. Ik denk dat juist onze jongeren het zo nodig hebben om eerlijk vanuit de Schrift een antwoord te krijgen. Ook de praktische uitwerking met hedendaagse voorbeelden mis ik totaal. Er wordt steeds over zaken gesproken zonder concreet te worden. Wie de Schrift uitdiept ziet dat de profeten en apostelen vaak heel concreet de dingen bij name noemen. Dat moeten we in onze tijd voor de jongeren niet verzwijgen.

Vraagtekens
Hoewel het boekje pogingen doet om de taal van de jongeren te spreken, denk ik dat veel jongeren die de terminologie niet verstaan door het boekje niet wezenlijk ontdekken hoe het in hun eigen leven ervoor staat. Ik kan me voorstellen dat er jongeren zijn die aanlopen tegen veel uitwendig christendom, die zien hoe een leven in heiligmaking vaak alleen maar bestaat uit wetten en regels, en die innerlijk nog zoveel twijfels hebben. Worden zij door dit boekje geholpen? Daar zet ik grote vraagtekens bij.

Opvallend is hoe enkele keren uitgegaan wordt van het doopformulier. Daarbij wordt steeds gesproken over de ”eis” van God aan ons om te leven tot Zijn eer. Dit omdat het formulier spreekt over het vermaand en verplicht worden tot een nieuwe gehoorzaamheid. Maar spreekt het formulier niet eerst –en dat heel groots en rijk– over het betuigen en verzegelen van Gods kant? Waar zijn die beloften gebleven? Niet dat we ze op zak hebben. Een verloren mens heeft nergens recht op. Maar in de prediking mag en moet toch naar voren komen hoe rijk God gesproken heeft en hoe arm we door ons leven geworden zijn! We moeten toch in de spanning terechtkomen van de oproep „Weest heilig... want Ik ben het, de Heere, Die u heilige!” Die spanning mis ik sterk.

Dogmatisch kan ik achter de inhoud staan, maar kerugmatisch –met het oog op de verkondiging– is het vaak zo rationeel. Het lijkt soms alsof de heiligmaking in alle heerlijkheid wordt voorgesteld, maar ik mag er niet aankomen. Onze jongeren zijn te kostbaar, dan dat we ze niet zouden laten zien dat het leven op de Heere aan –want dat is heiligmaking– grote en heerlijke dingen zeggen mag van een God Die in Christus ons roept tot geloof en bekering. Maar Die het ook doen wil! Dat is Zijn Woord. En Zijn belofte.