Boekrecensie |
Titel: Het levenspad bekend Auteur: ds. M. van der Sluys Uitgeverij: christelijke gereformeerde kerk Nieuwpoort, 2000 Pagina's: 223 Prijs: 27,50 (excl. verzendkosten; te bestellen bij W. van Middelkoop, tel. 0184-601715)
|
Recensie door G. Roos - 25 oktober 2000
Honderd jaar christelijke gereformeerde kerk te Nieuwpoort
Instituering door neezeggerAangrijpend in het gedenkboek bij het honderdjarig bestaan van de christelijke gereformeerde kerk te Nieuwpoort is de paragraaf betreffende overleden jongeren. Ontroerend is te lezen hoe omstanders en nabestaanden door de gebedsworsteling heen soms duidelijkheid kregen over het heil van een kind. In het licht van eeuwig wel of wee houdt immers het meningsverschil over separatisme en wederzijds onbegrip rond kerkpolitiek op? De pastor loci, ds. M. van der Sluys, schreef de historie. Hij maakte er een goed gedocumenteerd boek van. De predikant plaatst de geschiedenis van zijn gemeente in de bredere context van de tijd en vergeet ook de regio niet. Het napluizen van allerlei notulen vormt geen verhindering tot een geestelijke toonzetting van de tekst. Het gebruik van bronnen beperkt zich niet tot Afscheiding of Doleantie. De auteur raadpleegt zelfs de archieven van de hervormde gemeenten te Langerak, Nieuwpoort en Groot-Ammers. Is dat geen kostbaar privilege voor een afgescheidene?
Geschiedenis Tot de kerk in Langerak behoorden ook mensen uit Nieuwpoort. Los van de door ds. Scholte geïnstitueerde gemeente ontstond er mogelijk al voor 1865, maar in elk geval vanaf 1869 in Nieuwpoort een zelfstandige evangelisatie. Nogal wat mensen van de afgescheiden kerk te Langerak bezochten de diensten. Dat leverde hun vermaning op. In 1870 vestigde zich M. H. Wessels ter plekke, een schilder die korte tijd als oefenaar fungeerde. Vervolgens bediende de kruisdominee H. van den Oever de evangelisatie tot 1878. Daarna ging de bijeenkomst teniet. Er is niets nieuws onder de zon. De derde predikant van de sedert 1869 met de naam christelijke gereformeerde kerk getooide gemeente te Langerak, ds. J. H. Meijer, kreeg rond 1880 problemen. Sommigen duidden hem euvel dat hij kentekenen voorstelt in de prediking. Ook niet aan het heilig avondmaal deelnemende ambtsdragers vormden een bron van ergernis.
Neezegger Het boek bevat veel foto's en krantenknipsels. De auteur stelt zich ten aanzien van de laatste vijftig jaar terecht ietwat terughoudender op. Hij biedt paragrafen met informatie over de verenigingen, kerkorgels, ambtsdragers en predikanten die de gemeente hebben gediend. Van deze voorgangers, ds. J. P. Meijering, ds. K. Groen. ds. C. Smits, ds. M. Overduin, lerend ouderling C. G. Ouwerkerk, ds. J. van der Vlies, ds. K. Hoefnagel en ds. M. van der Sluys, nam de auteur een preek op in het boek.
|