De poorten van Sion

Nee, dit gaat niet over een boek van Bodie Thoene. De titel ”De poorten van Sion” is ook de titel van een kerkelijk gedenkboek. De christelijke gereformeerde kerk te Damwoude gaf ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan ”De poorten van Sion” uit.

Bonifatius werd in 754 bij Dokkum vermoord. Zijn sterven was om Christus' wil. Daarbij is het niet gebleven, want al de eeuwen door stierven in de Friese Wouden mensen met Christus om met Hem op te staan in een nieuw leven. Hier is het wonder. Om dat werk van de Heere op te merken, is het gedenkboek van Damwoude uitgegeven.

De redacteur, ds. P. Roos, de plaatselijke predikant, schrijft in een ”Ten geleide” dat getracht werd de geschiedenis van de gemeente te beschrijven vanuit een geestelijke invalshoek. De gangen en de wegen die de Heere ging met Zijn gemeente heeft men willen laten zien.

De naamgeving van het boek is niet zonder reden. Het kerkgebouw heet Sionskerk. Verder wordt gezegd: „De poorten van Sion zijn niet alleen de kerkdeuren die toegang geven; ze omvatten meer. Ze zijn de plaatsen waar het Evangelie wordt verkondigd.” Voorts wordt verwezen naar het Oude Testament. De poort was de plaats waar het recht besteld werd. De kerk is een rechthuis, waar Sion door recht verlost wordt. Hoe schoon en juist is die verklaring.

Afscheiding
Het boek kent drie delen. Het eerste handelt over de kerk vanaf het begin van de jaartelling tot aan de Afscheiding, en vervolgens van de Afscheiding tot het jaar 1900. Dit stukje kerkgeschiedenis is hoogst interessant. Ik vermeld slechts de nauwe band tussen Driesum en Damwoude. In Driesum ontstond in 1840 een afgescheiden gemeente. De gereformeerde kerk te Murmerwoude (later Damwoude) werd geïnstitueerd vanuit de moedergemeente Driesum. Uit de Gereformeerde Kerk (de kerk van de Afscheiding) ontstond in 1900 de kerk te Damwoude. De oorzaak was de spanning tussen Afscheiding en Doleantie en het niet door de classis beroepbaar stellen van een kandidaat.

Het tweede deel van het boek gaat over de jubilerende gemeente en is dus het meest uitvoerig. In elf hoofdstukken worden we daarover geïnformeerd. Honderd jaren zijn verdeeld in zeven periodes. Het blijkt dat de schrijver terdege acht heeft gegeven op de geschiedenis en die ook heeft verstaan. Het geeft ons nog meer inzicht in het ontstaan van de gemeente: Het verzwijgen van de doodstaat en de aanvang van het nieuwe leven als een soevereine daad van God waren de oorzaak dat men de verenigde kerk van 1892 verliet.

Wacht betrokken
Men betrok de wacht bij het doen van belijdenis des geloofs. Kennis der waarheid is niet genoeg, het gaat om het ware geloof. Daaruit vloeide voort dat het belijdenis doen uitgesteld werd. De consequentie was een groot aantal ongedoopte kinderen. Op zeker moment waren dat er wel 185. Met dat vraagstuk heeft men zeer geworsteld.

De periode van 1960 tot 1980 was een tijd van groei. In die jaren werd het nieuwe kerkgebouw in gebruik genomen. In de jaren '80 stond de gemeente ook vanwege de gebrokenheid van het kerkverband in het krachtenveld van tegenstrijdige stromingen. In die tijd werd vastgehouden aan de beginselen van Gods Woord. De gemeente mocht blijven wat zij was en houden wat zij had.

Na de geschiedschrijving volgt een hoofdstuk over de herders en leraars van de gemeente, gevolgd door enkele interviews met predikanten. Ook het verenigingsleven wordt beschreven. Ten slotte volgen statistieken en grafieken. Het laatste deel draagt het opschrift ”Het Woord”. We vinden hier een tiental preken. Negen van predikanten die in het verleden de gemeente hebben gediend. De laatste is van de pastor loci in het heden.

Het boek ”De poorten van Sion” is zeer lezenswaard. Allereerst voor hen die betrokken zijn bij de gemeente van Damwoude. Maar ook voor allen die belangstelling hebben voor de kleine kerkgeschiedenis. We zien ook hier dat in de kerk zondige mensen zitten, maar dat de Koning der Kerk trouw blijft.