Een streepje hóóg in de lucht

Een voorval in een kleuterklas. De juf had gevraagd een tekening te maken. Gewoon huisje, boompje, beestje. Ze vroeg aan een kind wat het nadrukkelijke streepje betekende, hoog in de lucht. „De Héére natuurlijk”, klonk het eerbiedig en bijna verontwaardigd.

Bladerend in het kleurrijke boek ”De Koning is geboren” –waarin meermalen de Heere Jezus is afgebeeld– moet ik aan dit voorval denken. In dit boek wordt de oude en altijd weer nieuwe kerstgeschiedenis in twaalf korte hoofdstukjes ordelijk verteld, met beurtelings een bladzijde tekst en een bladzijde illustratie.

De inleiding van het verhaal is tevens de toepassing. We lezen hoe de komst van de Redder van de wereld al jaren geleden door de profeten was voorzegd. Toen Hij kwam, vertelde Hij dat God voor iedereen een Vader wil zijn. Deze laatste uitspraak vraagt om een duidelijke uitleg aan het kind.

De tekst van het verhaal is overigens eenvoudig en beeldend: „Jozef zat in zijn timmerwerkplaats. Hij zuchtte en tekende met zijn vinger in het zaagsel. „Ik moet doen, wat het beste is voor Maria”, zei hij tegen zichzelf. Toen hij aan Maria dacht, nam hij zijn hoofd in zijn handen.”

De bijbehorende kleurrijke tekeningen ondersteunen de tekst. We zien beurtelings schrik, verwondering en blijdschap op de gezichten van de omstanders. Het Kind Jezus wordt getekend als een lieve baby met zwart haar, die bij de komst van de wijzen al tot een peuter is opgegroeid.

Afbreuk
En daarmee komen we bij de grote vraag die dit boek met zich meebrengt: Doen we, door afbeeldingen van de Heere Jezus, op welke wijze dan ook, geen afbreuk aan de heiligheid van Zijn Persoon? Nergens in het Woord wordt er ook maar iets over Zijn uiterlijk vermeld. Calvijn zegt in zijn Institutie: „Toch verbiedt de Heere niet alleen, dat Hem door de beeldhouwer een beeltenis wordt opgericht, maar ook dat Hij door welke kunstenaar dan ook wordt uitgebeeld, want zo wordt Hij verkeerd en met krenking van Zijn majesteit voorgesteld.”

Het kind uit de kleuterklas dat vol eerbied in een enkel streepje hóóg in de lucht de Heere tekende, sprak met dat enkele streepje boekdelen: de kinderlijke wil om Zijn aanwezigheid uit te beelden en tegelijk de onmogelijkheid om die hoge Majesteit weer te geven.