Een lege plaats naast Miek

Mooi is de omslag van het boek ”Begrijpen komt pas later” van Nelleke Wander. De lof voor deze sprekende tekening komt Rino Visser toe. De illustratie toont Mieke met haar kleuter Marcel en baby Lottie in de maxi-cosi. Opvallend is de lege plaats naast Mieke. Vader Gert is bij een ongeluk omgekomen, toen Mieke in verwachting van Lottie was. Op dat moment wist Gert zich geborgen in de Heere, terwijl Mieke alles nog van het leven verwachtte.

Nadat er zo'n radicale streep door alle toekomstverwachtingen gegaan is, begint de strijd voor Mieke. Dit het centrale thema in het boek. De één na laatste zin van de roman is: „Mieke is stil geworden onder Zijn beleid.”

Dat is niet voetstoots gebeurd. Veel personen omringen Mieke met haar kinderen. Zij spelen allen een eigen rol, waarbij opvallend veel mensen met moeilijkheden te kampen hebben. Zijn de zorgen van Mieke niet voldoende voor één verhaal? Was het nodig naast de verwerking van het weduwschap en een zwangerschap zonder echtgenoot ook nog thema's als eenzaamheid, drankverslaving, mensenvrees, onverantwoorde liefde, afwijzing en opname op een psychiatrische afdeling aandacht te geven?

Humor
Nelleke Wander schrijft vanuit een verschillend perspectief. De karakters kunnen daardoor meer uitgewerkt worden, maar het neemt soms ook een stuk spanning weg. Kleuter Marcel komt met zijn gedachten nogal eens wijs over. Een verademing te midden van alle sores is de humor van de vijfjarige, die in het midden van de kerk wil zitten, omdat de dominee altijd vraagt „of de Geest mag neerdalen in het midden van de gemeente.”

De genoemde schaduwzijden van deze roman zijn voor menige lezer geen belemmering, blijkens de twee recentste boekentoptienen van deze krant. De doelgroep voor deze roman wordt niet gevormd door literaire lezers, en dat hoeft ook niet. Nelleke Wander schaart een trouw publiek om zich heen, dat zich tevreden stelt met vlot geschreven dramatische boeken, waarin de christelijke waarden en normen een vooraanstaande plaats hebben.