Anna, Elle, Otto, geen drieling

„Het moet afgelopen zijn. Over en uit! Vanmiddag moeten we vergaderen.” Anna, Elle en Otto zijn het meer dan zat. Bijna iedereen ziet hen als ”de drieling”. En niet als drie aparte kinderen. Daar moet verandering in komen. Met z'n drieën bedenken ze de wildste plannen. Elkaars broeken aantrekken, op een overdreven manier gaan praten, brieven schrijven en namen veranderen...

Maar niets helpt. Hoe krijgen ze het dan ooit voor elkaar dat mensen hen als drie kinderen, en niet als een drieling gaan zien? Neem nou oma, die hen voor hun verjaardag een barbiehuis geeft. Heeft Otto mooi pech.

”Driedubbel eigenwijs” is een vlot geschreven, humoristisch boekje. Het vertelt niet alleen over de komische avonturen van een drieling, maar het geeft de lezer tussen de regels door ook een boodschap mee. Anna, Elle en Otto komen er namelijk achter dat ze elk een individu (mogen) zijn, met eigen gaven en talenten. Ze willen dat ook met daden gaan benadrukken. Anna vertelt dat aan hun ouders: „Elle gaat van gym af en dan op tekenen. Otto gaat (...) een klassenkrant maken. Eén van ons gaat naar een andere groep. En verder zien we wel. Als je te veel je best doet werkt het soms niet.”

Op een natuurlijke manier speelt Vera, een meisje met een handicap, een rol in het verhaal. Ze laat de drieling op haar eigen wijze zien hoe waardevol het is om gewoon te zijn wie je bent.