Titel: Verbannen
Auteur: Gerbrand Fenijn
Uitgeverij: Den Hertog
Houten, 1998
ISBN 90 331 1291 4
Pagina's: 109
Prijs: ƒ 13,95

Recensie door J. Mijnders - 25 november 1998

Gerbrand Fenijn beschrijft barre tocht

Een rij heldendaden

Menig politiekorps zal blij zijn wanneer er in zijn gemeente jongens zoals Tjeerd en Peter wonen. In “Tjeerd en Peter en de inbraak” van Arja van Velzen-Wijnen kan de politie dankzij hen veel problemen oplossen. Zo ontdekken de vrienden een opslagplaats van gestolen elektrische apparaten en vinden ze vaten vergif. Of dit alles nog niet genoeg is, wordt er een oldtimer gestolen. Tjeerd en Peter, die regelmatig zijn oude auto's oppoetsen, twijfelen ook nu niet: Stef, de schilder, is de dader!

Het verhaal op zich–over deze hoofdpersonen verscheen al eerder een deel– is prettig geschreven: een leuke, vlotte stijl. Inhoudelijk vind ik het allemaal wat overdreven. Zo'n rij slimheden is te veel van het goede! Waarom niet een boek geschreven rond één 'misdaad'? Nu „hol” je als lezer van het ene geval naar het volgende.

Ook worden criminelen wel erg kneuterig afgeschilderd. Dieven die in een schuur een grote hoeveelheid gestolen goederen opslaan zonder de ramen af te plakken, kom je niet tegen.

De doelgroep (vanaf 8 jaar, AVI 7) zal best kunnen genieten van dit boek. Meer dan een beschrijving van een rij heldendaden is het –helaas– niet.

Historisch
”Verbannen” (vanaf 10 jaar, AVI 9) van Gerbrand Fenijn is eigenlijk ook een heldenverhaal, maar dan van een heel andere orde. Dit historische verhaal, dat zich afspeelt in de achttiende eeuw, beschrijft de tocht van 800 protestanten uit het dorpje Dürrnberg, niet ver van Salzburg. De bisschop van dat gebied, ene Leopold von Firmian, vindt het onverdraagzaam dat er mensen in zijn gebied woonden die er een andere godsdienst op nahouden dan het rooms-katholicisme. In korte tijd worden op zijn bevel 20.000 protestanten uit het Salzburgse land verbannen. Als ballingen zwerven ze uit over voornamelijk een aantal Europese landen.

In dit boek volgen we David en zijn vriend Wolf, die op weg zijn naar Holland. Het is een lange tocht vol avonturen: ze beleven een ijskoude winter en worden gevangen gezet, maar ook is er regelmatig een liefdevolle opvang en verzorging door inwoners van plaatsen die ze op hun tocht aandoen. Als ze op 9 maart 1733 na vele maanden in Breskens aankomen, staat een juichende menigte de ballingen op te wachten. David ervaart dit als Ruth, die eens voor de God en het volk van Naomi had gekozen: „Hun land was ons land en hun God was onze God”.

Vlak land
Ondanks de liefde waarmee de mensen worden opgevangen, valt het de Dürrnbergers niet mee om te wennen aan de nieuwe omgeving: een vlak land in plaats van bergen, een andere taal… Toch zijn er ballingen gebleven, van wie de nakomelingen nu als echte Zeeuwen, echte Nederlanders, leven.

Het “Tot besluit” zal aan jonge lezers veel verduidelijken over de achtergrond van dit verhaal. Daarom is het jammer dat –in dit verder mooie verhaal– de informatie in het nawoord niet meer is vervlochten in het begin van dit boek.