Boekrecensie

Titel: Onraad aan de rivier
Auteur: Lijda Hammenga
Uitgeverij: De Banier
Utrecht, 1998
ISBN 90 336 2575 X
Pagina's: 156
Prijs: ƒ 17,95

Recensie door L. Vergunst-van Eck - 14 oktober 1998

Op zoek naar de vervuiler

In haar boek “Onraad aan de overkant” vraagt Lijda Hammenga aandacht voor met name twee thema's, milieuvervuiling en vergeving.

Sasja en Jorik wonen en spelen bij de rivier. De laatste tijd ontdekken ze er regelmatig een olievat. Samen gaan de twee vrienden op zoek naar de vervuiler, want stiekem olie lozen is strafbaar én slecht voor de schepping. Dit avontuurlijke gedrag komt hen echter duur te staan. Toch wordt de dader, Siem Spleet, gevonden. Dan blijkt duidelijk dat we van doen hebben met een christelijk kinderboek. De identiteit krijgt hier niet zozeer gestalte in woorden, maar vooral in daden van vergeving en barmhartigheid. Als Siem Spleet opgepakt wordt, bieden Sasja's ouders hem een maaltijd aan en proberen ze voor zijn gedrag begrip bij hun kinderen te kweken. Zijn daden worden niet goedgepraat –hij moet gestraft worden–, maar „eigenlijk is Siem een heel ongelukkig man, jongens...”.

Mozes
Dit jeugdboek, bedoeld voor jongens en meisjes in de bovenbouw van de basisschool, kent verschillende spannende momenten. Taalgebruik en humor komen soms wat oubollig over, zoals „...zoent hem dat het klapt” of in de naam van de dokter, Helpman.

Dat Lijda Hammenga ook origineel kan zijn, blijkt als Sasja bang is voor het monster dat de mannen van de olievlek nemen of als zij het gevonden, natte hondje Mozes wil noemen.