Recensie door J. Mijnders - 7 oktober 1998

Een beloning van een dubbeltje

Het gebeurt zelden dat kinderboeken tientallen jaren na verschijning nog worden gelezen. Veel uitgevers gaan daarom in dit genre niet snel tot heruitgave over. “De Redder in nood” van de vooral bij ouderen bekende L. Penning kwam hiervoor wel in aanmerking.

Drika is met haar negen jaar de oudste in een gezin van vijf kinderen. Hun vader is op jonge leeftijd gestorven, zodat moeder alleen voor de opvoeding staat. Van boer Doornberg, voor wie vader altijd heeft gewerkt, is geen hulp te verwachten. Daar is de man te gierig voor!

Groot is de verleiding als Drika de portefeuille van de boer met tweehonderdveertig gulden vindt. Honger en kou zouden met dit bedrag voor lange tijd voorbij zijn. Moeder wil hier niet van weten: We mogen aan deze verzoeking geen gehoor geven. De beloning valt vervolgens wel erg tegen: een dubbeltje!

Moeder lijkt ook de wanhoop nabij als in het najaar al hun kippen en het varken dood gaan. Hoe moeten ze nu de winter doorkomen? Het geloof van moeder in Gods leiding is echter juist op dit moment sterker dan ooit. De verwondering en blijdschap zijn groot als er uiteindelijk hulp komt uit een niet verwachte hoek.

Boodschap
De boodschap van de schrijver is duidelijk: de Heere wil een Redder zijn! De manier waarop dit wordt verwoord, kan niet. Nu staat het vol met woorden en uitdrukkingen die de doelgroep (vanaf 8 jaar) niet zal begrijpen: stichtelijk, de wervel is erop, een bankje van 40 gulden (nee, niet om op te zitten)…

Opmerkingen als op blz. 12, „Ja, mijn schat, mijn uurtje is gekomen!” en blz. 33: „Kun je de roede kussen, die je heeft gekastijd?” laten mij schrikken. Wat is de motivatie van de uitgever om zo'n boek opnieuw uit te geven? Dat ook in kinderboeken een boodschap, de Boodschap, aanwezig is, is uitstekend. Maar niet op deze manier. Doe oude wijn liever in nieuwe (hedendaagse) zakken!