Recensie door L. Vergunst-van Eck - 7 oktober 1998

De strenge hand van
generaal Frammer

Met strenge hand regeert generaal Frammer over het pas veroverde eiland Kerduna. Zijn wil is wet. Niet alle eilandbewoners gehoorzamen echter blindelings. De generaal zet veel kwaad bloed bij de mensen, zowel door het dwarsbomen van de kerkdiensten als door zijn ongebreidelde bemoeizucht en hebberigheid.

Ook de familie Brouns lijdt onder de tirannie. De dertienjarige Len woont met zijn moeder, broer en zus in het rozenhuis. Zijn broer Meert heeft als beeldhouwer een prachtig atelier, maar wordt geprest om voor de vijand in de onderaardse fabriek De Kroep te gaan werken. Geen last van de vijand heeft Winno Tollok, zoon van de lijfarts van generaal Frammer en vriend van Len. Maar is Winno wel te vertrouwen?

Samen met Len ontdekt hij een onderaards gangenstelsel, dat verbindingen maakt tussen het noordelijk deel van het eiland (Nilder) en het zuidelijk deel (De Vlaak). De slibvlakte Vlaak wordt alleen door lugubure mensen bewoond, die een eigen ontoegankelijk koninkrijk vormen. In de onderaardse gangen kunnen de deuren naar Noord, Zuid, De Kroep en het hoofdkwartier slechts geopend worden met een door Winno gevonden lockzapper. Dit apparaat speelt op veel momenten een beslissende rol.

Gerbrand Fenijn heeft “De nacht van het stijgende water” in de Horizon-reeks geschreven, niveau AVI-9. Evenals zijn vorige boeken boeit ook dit verhaal. Fenijn verstaat de kunst de spanning goed op te roepen en vast te houden, zowel door bepaalde zinspelingen als doordat je als lezer niet weet of mensen wel te vertrouwen zijn. De aandacht blijft gevangen, omdat er steeds nieuwe hoogtepunten zijn. De diverse toevalligheden verantwoordt de schrijver in het laatste, wat aangeplakte hoofdstuk, dat eindigt met het pasbegonnen dagboek van Len.

De waarde van dit boek ligt daarin dat het vanuit de leefwereld en het perspectief van de oudere basisschoolleerling is geschreven en dat de auteur zich niet bedient van erg voor de hand liggende verhaallijnen. De tekeningen van met name de gezichten van de personen verdienen het verbeterd te worden.