Een spookje voor tante Thee

Spoken bestaan niet, maar na het lezen van ”Laat naar bed” bestaat op papier in ieder geval dat ene kleine spookje van tante Thee.

”Huisgenoot gezocht voor tante Thee”. Dat schreef Thee op een briefje. Ze hing het op bij de kruidenier. In haar huis met twaalf kamers kwam namelijk niemand op bezoek. Tante Thee had zelfs geen kanarie of ook maar een spinnetje, want elk jaar deed ze de grote schoonmaak. Er kwamen wel zeventien mensen op de advertentie af, maar tante Thee vond niemand geschikt. Ze waren te druk of zagen er niet schoon uit. De laatste die op de advertentie afkwam, was een spookje.

„Maakt u vingers op de ruit?” vroeg tante, „Knoeit u kruimels van beschuit?” Het spookje maakte nooit iets vies en wilde zelfs spelletjes doen. „Ze gingen samen touwtje springen, het spook was dan het touw. Ze deden ook verstoppertje. Hé, spook, waar ben je nou?”

Nu woont het spook al zeven jaar bij tante Thee, behalve tijdens de schoonmaak. Dan hangt het spook een briefje bij de kruidenier: „Spook zoekt vakantiekelder mét stof en oud papier.” Het rijm van Elisabeth Tolenaar loopt als een trein en is doorspekt met humor. Af en toe ook met een minder mooi woord. De tekeningen van Georgien Overwater zijn origineel, maar inclusief het diepe decolleté van Thee eerder op volwassenen dan op kleine kinderen afgestemd.