Hoogmoed komt voor de val

Hans Christian Andersens sprookje ”De nieuwe kleren van de keizer” blijft actueel. De moraal van het verhaal is namelijk herkenbaar. Er zijn nog steeds bedriegers, ijdele mensen en lieden die blindelings geloven in dingen die niet waar zijn.

Eve Tharlet, bekend om haar tekeningen bij de verhalen van Brigitte Weninger in de prentenboeken over het konijn Paultje, gaf ”De nieuwe kleren van de keizer” een ander jasje. Ze is daarin geslaagd als het gaat om een kleurige, frisse uitstraling, maar je mist een beetje de ondeugende speelsheid waarmee ze ”Gefeliciteerd lieve Paultje” of ”Paultje, per ongeluk” illustreerde. Ineke Ris slaagde erin het prachtige, leerzame verhaal over de ijdele keizer na te vertellen voor kinderen.

Aan het paleis van de keizer verschijnen twee wevers. Ze weven schitterende stoffen, zeggen ze, die onzichtbaar zijn voor domme en oneerlijke mensen. De keizer wil het verschil tussen slimmerds en dommerds graag zien. Hij twijfelt geen moment aan zijn eigen intelligentie, noch aan de oprechte bedoelingen van de twee oplichters. Omdat niemand durft te zeggen dat er niets te zien valt, worden de onzichtbare kleren van de keizer een feit. „'Het is prachtig', riep de keizer luid. Zijn hofhouding knikte instemmend. Zij konden er geen draad van zien... 'Ja, schitterend, wonderbaarlijk, mooi, ongelooflijk', zeiden ze.” De keizer voert de klucht ten top als hij tijdens een grote feestoptocht in ondergoed door de straten schrijdt. Totdat uit de menigte een kinderstem klinkt: „Maar de keizer heeft niks aan!” De keizer beseft dat zijn hoogmoed hem ten val brengt, maar hij is wel keizer genoeg om met opgeheven hoofd door te lopen.