Leven na gevangenis

„De halfafgemaakte kast wacht geduldig op zijn voltooiing en John zit daar maar werkeloos op de grond. Achter het raam in het schuine dak is het avond geworden. Het lijkt of hij langzaam wakker wordt. Zal hij het licht aandoen en eens verdergaan? Halftien is het inmiddels en hij voelt zich verschrikkelijk moe opeens. Heeft het leven eigenlijk nog wel zoveel zin voor hem? Al wordt hij nog zo oud, zijn hele leven blijft hij de verstotene...”

”Schuif mij niet terzijde” van Nelleke Wander gaat over John, die probeert na een moeilijke periode waarin hij in de gevangenis terechtkwam weer in de maatschappij aan de slag te raken. Dat lukt uiteindelijk bij een schoonmaakbedrijf. Moeilijker, ja onmogelijk is het voor hem om zijn besmeurde verleden zomaar te vergeten.

Door middel van flashbacks laat de schrijfster zien hoe ingrijpend die periode van verzoeking, verdenking en straf is geweest. „O, blikken kunnen veel meer zeggen dan een lang verhaal van woorden. Die blikken zijn als vurige pijlen op hem afgekomen toen hij uit voorlopige hechtenis werd ontslagen.”

Als Marianne, een jonge onderwijzeres, in Johns leven komt, lijkt toch toekomstig geluk bereikbaar. Maar de ontluikende liefde kan niet wortelen en bloeien als het geheim donker en dreigend tussen hen in blijft staan. John kan en wil er niet meer over praten.

Al heeft John weer werk gekregen, de moeilijkheden blijven niet uit. Er wordt over hem geroddeld onder het personeel. En zelfs tijdens een ontspannen vakantie met Marianne en haar ouders komt het niet tot een open gesprek met haar. Tot een onverwachte ontmoeting met een ex-gedetineerde hem ten slotte tot spreken dwingt.

Is het te laat? Mariannes onbevangen vertrouwen is ernstig geschonden. Ook Johns zwager Ben kan John zijn misstap maar niet vergeven. Hoe hij en ook Marianne tot andere gedachten komen en er plaats komt voor vergeving wordt treffend beschreven.

Opnieuw een roman zoals we van Nelleke Wander gewend zijn. Actuele en gevoelige problemen worden niet terzijde geschoven, maar tot in de kern aangepakt en uitgebreid beschreven vanuit een positief-christelijke achtergrond.

Dat uitgebreid beschrijven betekent wel dat de lezer niet altijd zelf actief hoeft mee te denken. Anderzijds wordt het boek er dikker door en geeft veel leesstof voor lange winteravonden. Met de omslagillustratie van Rino Visser ziet het geheel er aantrekkelijk uit.