Geheim van blauwe bus

„Als je iets verdachts ziet, moet je altijd uitkijken. Probeer het nummer op te schrijven. Maar ga er nooit zelf achteraan.” Deze wijze raad wordt gegeven door T. Ouwendorp-de Visser, de schrijfster van ”Het raadsel van de blauwe bus”.

De hoofdpersonen van dit spannende boekje zijn toch op onderzoek uitgegaan nadat ze verschillende malen zijn geconfronteerd met de chauffeur van een blauw busje. Daarmee komen ze in allerlei avonturen terecht.

Dat het boekje niet té spannend wordt voor kinderen komt doordat er heel natuurlijk een ander verhaal doorheen loopt. Geert en Maarten kopen een goudvis en bij de inrichting van de bak komt het een en ander kijken. Op het hoogtepunt van het boek komen de verhalen wel wat toevallig samen, wanneer de goudvis van Maarten precies uit z'n kom is gesprongen wanneer Maarten midden in de nacht wakker schrikt.

In de gezinnen van de beide jongens heerst een liefdevolle sfeer. Ook is er beleefdheid voor volwassenen toe, iets wat in veel kinderboeken ver te zoeken is. De vele korte zinnen maken het boekje goed leesbaar voor kinderen vanaf ongeveer zeven jaar. Wanneer ik het boekje voor zou moeten lezen aan kinderen van vier, zoals op de achterzijde gesuggereerd wordt, ben ik bang dat ze niet meer lekker kunnen slapen.

Hoewel ik de stijl van ”Het raadsel van de blauwe bus” niet gedateerd vind, vraag ik mij wel af hoeveel jongens van zeven tegenwoordig nog verbaasd naar de semafoon van een politieagent kijken, nu zo veel mensen mobiel bellen.