Op reis naar het Licht

Jeugdboeken van uitgeverij De Vuurbaak zijn niet de minste in hun soort. Ben Buitendijk mag tevreden zijn met zijn uitgever. Zijn debuut is echter anders dan alle andere Vuurbaak-boeken: een verhaal dat zich afspeelt in een denkbeeldige wereld, waarin plaatsen, personen en gebeurtenissen een diepere betekenis hebben.

Noeri, een jongen van een jaar of dertien, woont in de stad Schemer, waar het leven niet eenvoudig is. Op een van zijn strooptochten naar kostbaarheden ontmoet hij een duif, die hem de boodschap brengt dat hij op reis moet gaan naar de stad Licht. Hij vertrekt inderdaad, samen met een aantal andere kinderen. Ze zwerven door de woestijn, laten zich op het verkeerde pad brengen, ontsnappen aan hun vijanden, overwinnen een gevaarlijke draak, en bereiken uiteindelijk hun doel. Dat geldt overigens alleen voor die kinderen die het Teken van de Duif dragen. Als het eindelijk zo ver is, beseft Noeri „dat hij de stad niet binnen zal gaan omdat hij het verdiend heeft, maar omdat hij de toegang cadeau krijgt.”

De strekking van het verhaal is duidelijk, ook voor het beoogde lezerspubliek – jongeren van een jaar of twaalf. De plaatsnamen zijn niet voor tweeërlei uitleg vatbaar, de diepere betekenis van de tocht van duisternis naar licht is duidelijk zichtbaar, en de symboliek van de pelgrimsreis behoeft sinds Bunyans ”Christenreis” geen nadere toelichting. Op zichzelf is daar niets mis mee. Een herkenbare moraal biedt, zeker voor minder ervaren lezers, houvast.

Maar als het gaat om de karaktertekening en de beschrijving van de gebeurtenissen, lijkt iets meer nuance me op z'n plaats. Bijna alle personen in het verhaal zijn vanaf het begin goed of slecht, er is maar weinig ontwikkeling in de karakters. Ook de gebeurtenissen worden vrij vlak beschreven. In feite zijn er gewoon te véél personen en gebeurtenissen. De schrijver zou er goed aan doen zich in de volgende delen iets meer te beperken, een keus te maken uit alle mogelijke onderwerpen en dan een paar dingen goed uit te werken. Want schrijven kan hij. Zijn stijl maakt het boek uiterst leesbaar, houdt de spanning erin en doet de lezer verlangend uitzien naar het volgende deel.